Dzień wszystkich dzieci! Międzynarodowy Dzień Dziecka jest świętem wszystkich dzieci całego świata. Oficjalnie jest ono obchodzone od ponad pół wieku i na zawsze wpisało się w kalendarz. Celebruje się go we wszystkich państwach, jako Dzień Praw Dziecka lub pod nazwą Powszechnego Dnia Dziecka. Różnicą jest tylko data, kiedy w danym państwie jest obchodzony. Ale jest to święto ponadnarodowe a przykładem tego jest fakt, że to Organizacja Narodów Zjednoczonych zarządziła jego obchodzenie.
W rezolucji numer 838 (IX) z 1954 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ zaleciło wszystkim państwom organizowanie Powszechnego Dnia Dziecka. Zaapelowało tym samym, aby wykorzystać te obchody do propagowania idei braterstwa i zrozumienia pomiędzy dziećmi całego świata, jak też do promowania działań na rzecz ich pomyślnego rozwoju. Jednocześnie Zgromadzenie wystąpiło z sugestią, aby każde państwo organizowało obchody w dniu, w którym uzna je za właściwy.
ONZ zadecydowała, że sama będzie to robić 20 listopada w rocznicę uchwalenia przez Zgromadzenie Ogólne Deklaracji Praw Dziecka w 1959 roku oraz Konwencji Praw Dziecka z 1989. Większość państw przyjęła sugestię ONZ przyjęła i święto dzieci wprowadziła w ciągu następnych kilku lat. Również większość z nich zadecydowała, że najodpowiedniejszym do tego dniem jest wspomniany 20 listopada.
Przełom w myśleniu o najmłodszych
Tak wyglądało formalne wpisanie Światowego Dnia Dziecka do grona oficjalnych świąt. Jednak o najmłodszych mieszkańcach naszej planety zaczęto myśleć już wcześniej. Zanim ONZ wpisało je do swego kalendarza to dedykowanie dzieciom szczególnego dnia w kalendarzu miało miejsce w 1924 roku w Szwajcarii w Genewie Liga Narodów reprezentowana przez przedstawicieli ponad 50 krajów na wniosek Międzynarodowego Związku Pomocy Dzieciom przyjęła uchwałę zwaną Deklaracją Praw Dziecka.
Przyznanie dzieciom praw, których nie miały do początku XX stulecia stało się przełomem na drodze do uznania dzieci za pełnoprawnych obywateli społeczeństwa. Ten dzień w kalendarzu poświęcony właśnie im miał uświadamiać i przypominać dorosłym, że dziecko nie jest przedmiotem, ma prawo do życia, ochrony i pomocy i to wszystko jest gwarantowane Deklaracją Praw Dziecka, której preambuła głosiła: „Mężczyźni i kobiety wszystkich narodowości uznają, że ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego i stwierdzają, że ciążą na nich, bez względu na rasę, narodowość i wyznanie - wyspecyfikowane następnie obowiązki”.
Różne daty
W 1949 roku Światowa Federacja Kobiet Demokratycznych uznała dzień 1 czerwca za najbardziej odpowiedni dla manifestacji problemu ochrony dzieci przed złem naszego świata. Inicjatywę podjęły władze krajów bloku socjalistycznego traktując ją jako propagandowe narzędzie walki politycznej i wprowadzając święto do swoich kalendarzy.
W Turcji Dniem Dziecka wybrano 23 kwietnia. Japońskie dzieci świętują na „dwie tury”. Najpierw 3 marca dziewczynki a 5 maja chłopcy. Ci drudzy w swoim dniu wywieszają przed swoimi domami kolorowe karpie z papieru nazywane „Koinobori” lub „Satsuki-Nobori”. Symbolizują one rodziców- ojciec to karp czarny, matka czerwony a niebieski to syn. Liczba tych ostatnich wskazuje na liczbę potomków męskich w rodzinie, z którymi utożsamiana jest siła karpi. W Europie przykładem innej daty obchodzenia święta naszych milusińskich to Francja. W tym jednym z zachodnich państw naszego starego kontynentu odpowiednikiem Dnia Dziecka jest Święto Rodziny obchodzone jest 6 stycznia. W Polsce i w innych krajach słowiańskich oraz tych, które kiedyś należały do bloku krajów socjalistycznych to międzynarodowe święto najmłodszych obywateli świata jest obchodzone 1 czerwca. Jest tak od roku 1952 roku.
Jego inicjatorem była organizacja zwana „The International Union for Protection of Childhood”, której celem było zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom z całego świata. Jednym z elementów celebrowania święta w naszym kraju jest mający miejsce od 1994 roku zwyczaj, że w Dzień Dziecka 1 czerwca obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży.
Refleksja
Dziś dzieci nie wyobrażają sobie, że mogłoby być inaczej. Dzień Dziecka nie kojarzy im się z ciemnymi kartami historii i znamiennymi datami. Nie zdają sobie sprawy, że dzisiejsze przemiłe, kolorowe święto zaledwie pół wieku temu określiło ich człowieczeństwo i status społeczny. Nie wnikają w przeszłość, swoje przywileje i prawa traktują jako przynależne a czasem nawet uciążliwe, protestując przeciw konieczności nauki, czy opiece ograniczającej ich zachłanność na życie.
W kalendarzowym Dniu Dziecka oczekują zwiększonej dawki przyjemności, łakoci, prezentów, organizacji imprez i większej swobody. Przecież to ich dzień. Tęczowy dzień uśmiechu i radości, jeden z najważniejszych i najobfitszych w roku.
Dziś w naszej cywilizacji dorośli powinni uważać każdy dzień za dzień dziecka. Nie, dlatego żeby, na co dzień obdarowywać je drogimi prezentami, ale, po to żeby przekazywać im miłość, opiekować się nimi i troszczyć oraz przekazywać wrażliwość na świat i uczyć szacunku do otaczającego nas ze wszech stron świata, bo dzieci są naszą teraźniejszością i przyszłością.
Powinniśmy walczyć o ich prawo do życia, nauki i zabawy. Niestety już pod koniec XX wieku i dziś, gdy jesteśmy w XXI coraz częstym przypadkiem jest to, że większość rodziców walczy tylko o poprawę standardów. Chcą oni słonecznym pełnym przepychu dzieciństwem zapewnić swoim pociechom, jak najlepsze warunki dla ich rozwoju. Zapominają, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze. Dobra i świat materialny przysłoniło wszystko to, co jest tym najwartościowszym.
Źródło:ithink.pl
Reklama
Moja Norwegia poleca
Cała Norwegia
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta, Oslo
Szukamy dwóch malarzy
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Praca w KL-Bygg AS
Przejdź do ogłoszenia
Viken, Drammen
PRACA W NORWEGII – Smart Byggservice Viken AS poszukuje pracowników!
Przejdź do ogłoszenia
Reklama
To może Cię zainteresować
5