Film jest niemy, czarno-biały i trwa osiem minut, ale mimo to stanowi unikatowy materiał, pokazujący przybycie królewskiej pary do Trondheim 19. czerwca 1906 roku, a także sceny z kilku dni przed i po tej dacie.

Podróż Haakona i Maud na koronację rozpoczęła się 13. czerwca w Kristianii (ówczesna nazwa Oslo), potem para udała się przez Hamar i Gudbrandsdalen do Molde, a stamtąd statkiem "Heimdal" do Trondheim.

Na filmie, noszącym tytuł "Kong Håkons Kroningsreise", czyli "Podróż Koronacyjna Króla Haakona" widzimy migawki z całej podróży. Mniej więcej w środku filmu widać między innymi kilkusekundowe ujęcie dawnego Dworca Wschodniego (Østbanehallen) w Oslo.

Poza tym można podziwiać króla Haakona przyjmującego zagranicznych gości na nabrzeżu Ravnkloa w Trondheim (zdjęcia z 20. i 21. czerwca 1906) oraz uroczysty przejazd rodziny królewskiej przez miasto w ciągniętych przez konie otwartych karetach.

Na wielu ujęciach widać małego synka królewskiej pary, księcia Olafa (panującego potem jako Olaf V). Książę dostał pierwotnie na imię Aleksander, ale kiedy Storting zaproponował jego ojcu, duńskiemu księciu Krystianowi Fryderykowi, koronę Norwegii, ten, chcąc uszanować norweskie tradycje, przyjął imię Haakon, a imię syna zmienił na Olaf. W momencie koronacji ojca Olaf miał niecałe trzy lata. Na filmie widać kilkukrotnie, jak Haakon VII bierze synka na ręce. Jest też urocza scenka, gdzie cała królewska rodzina stoi w oknie pałacu Stiftsgården w Trondheim i pozdrawia zgromadzonych tłumnie na rynku Norwegów.

Spośród innych członków rodziny pary królewskiej na filmie udało się rozpoznać między innymi brytyjskiego księcia Jerzego oraz duńskich braci Haakona VII: Krystiana i Haralda.

W Szwedzkim instytucie filmowym, gdzie odnaleziono film, niewiele jest informacji na jego temat.

- Jedyne, co mamy w bazie danych, to rok - mówi Kajsa Hedström, kierownik projektu w Instytucie. - Nie wiemy nawet, kto tę datę wpisał.

Szwedzki instytut filmowy podaje, że na oryginale widniała informacja, że materiał pochodzi z przyjazdu pary królewskiej do Norwegii w 1905 roku, ale informacja ta musiała być błędna. 25. listopada 1905 roku, kiedy Haakon i Maud przypłynęli do Oslo, w stolicy padał śnieg, co widać na innych zachowanych filmach z tego okresu, między innymi tutaj.

Porównanie szwedzkiego filmu z zachowanymi fotografiami pozwoliło stwierdzić, że jego zasadnicza część została nakręcona w Trondheim po 19. czerwca 1906 roku.

Niestety, nieznany szwedzki kamerzysta nie sfilmował samej ceremonii koronacyjnej w katedrze Nidaros, która miała miejsce 22. czerwca.

Film o podróży Haakona VII na koronację można zobaczyć na stronie internetowej szwedzkiego archiwum filmowego.

W znajdującym się tam opisie filmu czytamy:

"Podróż koronacyjna była pierwszą wielką podróżą króla Håkona VII. Para królewska jechała pociągiem, a potem powozem z Kristianii na północ, przez Gudbrandsdalen i Romsdalen. Wiwatujące tłumy ludzi z norweskimi flagami w dłoniach stały wzdłuż całej drogi aż do Trondheim."

W opisie znajdziemy też próbę wyjaśnienia nieobecności na koronacji króla Szwecji, Oskara II:

"Szwedzki król Oskar II, który był świadkiem rozpadu unii szwedzko-norweskiej w 1905 roku, zdecydował się nie być obecnym podczas koronacji króla Håkona. Ówczesne gazety były zdania, że tej decyzji nie należy traktować w kategoriach zbyt mocno politycznych, ale że miała ona raczej podłoże osobiste. Dla wszystkich i każdego z osobna było z pewnością jasne, że król [Oskar] musiał odczuwać pewną gorycz na myśl, że oto duński książę ma zostać ukoronowany w tej samej katedrze Nidaros, w której on sam, 33 lata wcześniej, został ukoronowany na króla Norwegii."

Film o podróży Haakona VII do Trondheim nie jest jedynym ciekawym materiałem odnalezionym w szwedzkich archiwach. Odkryto tam również np. dość drastyczny film o niemieckich jeńcach wojennych w północnej Norwegii po II wojnie światowej ("Bland krigsfångar ovan polcirkeln" - "Wśród jeńców wojennych za kołem polarnym"), czy propagandowy filmik "Fem i tolv" ("Za pięć dwunasta") ośmieszający Vidkuna Quislinga, premiera kolaborującego z Niemcami faszystowskiego rządu norweskiego z czasów okupacji i zapowiadający dla niego nędzny koniec (Przewidywania były dość trafne. Quisling został rozstrzelany.)

Na podstawie: abcnyheter, Svenska Filminstitutt. Kongehuset