Coraz więcej obcokrajowców w norweskich więzieniach

foto:sxc.hu

W norweskich więzieniach osadzonych jest coraz więcej obcokrajowców. Jak kraj na północy Europy wypada w porównaniu z resztą kontynentu? Jakie są główne przyczyny, dla których imigranci tak często otrzymują kary pozbawienia wolności?

Na początku lat 80 ubiegłego wieku zaczęto w Norwegii prowadzić statystyki dotyczące udziału procentowego obcokrajowców w norweskich więzieniach. W tamtym czasie osoby spoza Norwegii stanowiły ok. 3% wszystkich osadzonych w zakładach karnych.

„W 1985 roku było 170 obcokrajowców pośród 2100 osób osadzonych w norweskich zakładach karnych. 1 czerwca 2011 roku było ich już 1200 z 3800 wszystkich więźniów. Nie ma opublikowanych żadnych danych dotyczących więźniów, którzy nie widnieją w rejestrze ludności, jednak można wywnioskować na podstawie wyroków i aresztowań, że ponad połowa więźniów nie będących Norwegami nie jest też legalnymi rezydentami Norwegii.”

Napisał stypendysta instytutu kryminologii i resocjalizacji Uniwersytetu w Oslo, Sigmund B. Mohn w swojej książce „Krimmigrasjon? Den nye kontrollen av de fremmede” („Imigracja kryminalna? Nowa kontrola obcych”).

Passet påskrevet

W rozdziale Passet påskrevet (wyrażenie to jest negatywnie nacechowane, ten kto otrzymał passet påskrevet czyli podpisany paszport, nie był z tego dumny, było to powodem do krytyki, karcenia; wydarzenia i zjawiska określane tym mianem są godne krytyki, skreślenia z góry) Mohn opisuje dlaczego coraz więcej obcokrajowców odbywa kary w norweskich więzieniach, i jaki jest związek kontroli imigrantów z kontrolą przestępczości.

Stypendysta wskazuje na to, że nastąpił wzrost karalności cudzoziemców, 19% w roku 2011. W norweskich więzieniach w 2011 roku przebywało 32% cudzoziemców. Nastąpił również wzrost liczby deportacji z 200 w roku 1991 do 3200 w roku 2011. Nastąpił wzrost aresztowań obcokrajowców.

Na więziennym topie

„W porównaniu do innych europejskich krajów, ilość obcokrajowców osadzonych w norweskich więzieniach w 2011 nie była nadzwyczajnie wysoka. Wcześniej ta liczba była relatywnie niska. Jednak ostatni wzrost spowodował, że Norwegia znalazła się na szczycie statystyk. W roku 2010, w porównaniu z UE, tylko Malta, mała wyspa po przeciwnej stronie kontynentu, miała wyższy udział zagranicznych więźniów przy jednoczesnym mniejszym udziale cudzoziemców w społeczeństwie, niż Norwegia” pisał Mohn.

„Biorąc pod uwagę ilość osób z zagranicznymi paszportami, Norwegia plasuje się wysoko w tej stawce” mówi Mohn. Dodaje, że nie znaczy to, że cudzoziemcy popełniają większość przestępstw, a wynika to ze sposobu, którego używa się przy prowadzeniu badań statystycznych.

Przestępcze miejsca pracy

Dlaczego więc coraz więcej cudzoziemców odsiaduje wyroki w norweskich więzieniach? Czy imigranci są bardziej podatni na popełnianie czynów karalnych?

„Z jednej strony, można wyjaśnić ten stan rzeczy tym, że coraz łatwiej jest się nam przemieszczać. Imigracja do Norwegii nie była kiedyś tak duża, a więcej ludzi oznacza wzrost przestępczości. Nie oznacza to jednak, że imigranci popełniają więcej czynów karalnych niż Norwedzy” mówi Mohn.

„To, że więcej przybyło więcej obcokrajowców, którzy popełniają czyny karalne, nie oznacza, że w całym państwie wzrosła przestępczość. Kwestia wzmożonej przestępczości jest o wiele bardziej złożona, można pokusić się o twierdzenie, że cudzoziemcy przejęli przestępcze miejsca pracy” dodaje Mohn. Można wskazać specyficzne rodzaje przestępczości.

Kieszonkowcy

„Kradzieże kieszonkowe najczęściej popełniają cudzoziemcy. Można więc powiedzieć, że imigranci przywieźli ze sobą przestępczość do Norwegii. Nie dowiemy się jednak, czy byłoby inaczej, gdybyśmy karali przestępców tak, jak robi się to w Korei Północnej. To, że kradzieże przeniosły się na ulice jest naturalne. Coraz lepiej chronimy domy i samochody, jednocześnie nosimy ze sobą bardzo drogie telefony komórkowe” mówi Mohn. Można też zadać sobie pytanie, czy niska przestępczość i wyoski poziom życia może doprowadzić do wzrostu imigracji.

„To, co jest interesujące, to kwestia tego, kto pada ofiarą przestępczości. Można podkreślać fakt, że cudzoziemcy stanowią 20% oskarżonych o zabójstwa. Stanowią również 20% zamordowanych.”

Dyskryminacja?

„Wysoka liczba cudzoziemców w norweskich więzieniach wynika również z dyskryminacji w systemie karania – imigranci często otrzymują wyższe kary i jako pierwsi lądują w zakładach karnych. Łatwiej jest zasądzić areszt tymczasowy dla osób, które nie są rezydentami Norwegii. Są przykłady na to, kiedy osoby z Europy Wschodniej otrzymywały kary za kradzież podobne do tych, jakie Norwedzy otrzymaliby za morderstwo. Jestem jednak sceptyczny co do tego tłumaczenia. Wzrost przestępczości ma wiele wspólnego z tym, że cudzoziemcy przejęli miejsca pracy w przestępczym światku. Ze wszystkich odbywających kary za handel narkotykami, prawie połowa to osoby spoza Norwegii” mówi Mohn.

Nie popełnili przestępstwa

Nie jest znana liczba osób, które nie popełniły żadnego czynu karalnego, ale zostały osadzone w zakładzie karnym dlatego, że nie mają pozwolenia na pobyt i zostaną deportowane.

„W roku 2011 dokonano ok. trzech tysięcy aresztowań tymczasowych dla wszystkich spraw karnych w Norwegii, tysiąc z nich dotyczyło obcokrajowców. Większość z tych osób odbywała swoje kary w Trandum, niektórzy zostali osadzeni w zwykłych więzieniach” mówi Mohn.

Mohn jest zdania, że nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób wykorzystywane jest prawo imigracyjne. Zamiast aresztowań tymczasowych powinno się stosować środki, który zapobiegają wyjazdom z kraju osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa.

Problem demokracji

„Brakuje rzetelnych statystyk. Kara pozbawienia wolności jest jednym z najbardziej radykalnych środków używanych przez władze. Moim zdaniem to, że nie przeprowadza się dokładnych statystyk dotyczących cudzoziemców w norweskich więzieniach jest problemem demokracji. Taka sytuacja mówi nam dużo o tym, w jaki sposób zagraniczni więźniowie postrzegani są przez społeczeństwo” mówi Mohn.

Dodaje również, że potrzebna jest dyskusja na ten temat: „Mam nadzieję, że jesteśmy gotowi na dyskusję o kontroli cudzoziemców i kontroli przestępczości, bez przedstawiania imigrantów jako zagrożenia, i bez przypinania policji łatki rasistów. Powinniśmy przygotować dobry grunt pod debatę, wychodząc z założenia, że żyjemy w stosunkowo bezpiecznym państwie, w którym aparat władzy jest stosunkowo cywilizowany.”

Źródło: dagbladet.no