Foto: MN / Archiwum

W niedzielę 2 maja - po raz siódmy – z uchwałą Sejmu z 2004 roku obchodzony w Polsce jest Dzień Flagi Polskiej, jako ważny element przypomnienia historii naszych symboli narodowych i tego co oznaczają one obecnie. Jednocześnie 2 maja jest obchodzony jako Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

Historycznie polskie barwy narodowe wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski, i bieli Pogoni - rycerza galopującego na koniu, będącego godłem Litwy.

Oba te godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Dlatego też na fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła.

Polskie barwy narodowe mają jako jedne z nielicznych w świecie pochodzenie heraldyczne.

Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 roku, podczas pierwszej rocznicy obchodów uchwalenia konstytucji. Natomiast pierwsza regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale przez Sejm Królestwa Polskiego w 1831 roku.

Ustawę o godle i barwach uchwalono 1 sierpnia w 1919 roku, iż stanowi ona, że barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony ułożone w dwóch poziomach, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego.

Najprostszą odpowiedzią jest, że flaga symbolizuje naród, ciągłość historyczną, tradycję, tożsamość. Jednak konkretnie na to pytanie, każdy powinien odpowiedzieć sobie w swoim osobistym zakresie.

Tekst opracowany został na podstawie Godło, barwy, hymn- Symbole narodowe (specjalny dodatek do dziennika Rzeczpospolita)