5 powodów, dla których warto uczyć dzieci języka polskiego

Moje dzieciaki mówią po Polsku od zawsze tak było i wiele razy mi się za to oberwało , nie wyobrażam sobie bym mówił do nich po Norwesku....to po prostu chore.

John C przychodzi tu po ochrzan. Dziwolagow na świecie nie brakuje..

Ale nie dajmy sobie w kasze dmuchac i trzymajmy sie tematu:
Z tego co zaobserwowalem wsrod polskich znajomych majacych dzieci ze soba za granica, nie zauwazylem zadnych minusow nauki polskiego oprocz miejscowego. Wprost przeciwnie, dziecko z latwoscia moze perfekcyjnie poslugiwac sie dwoma jezykami. Widze mlodziez, ktora czuje sie calkowicie swobodnie wsrod norweskich rowiesnikow ale jednoczesnie moze studiowac np w Krakowie, czytac ksiazki niepublikowane w Norwegii, ogladac filmy nieznane w tym kraju. Znam tez takich, ktorzy bedac oboje imigrantami z polskim wyzszym wyksztaleniem w USA rozmawiali z dziecmi w domu tylko po angielsku. Zapewne chcieli zapewnic pociechom latwiejsza integracje, ale na studia chlopaki nie poszly. Moze wlasnie takiego szczescia rodzice dla nich chcieli :bytu starych singli z 15mm tulejami w uszach. Tego nie wiem.
Pozdrawiam

@John Coffe
Piszesz jakbyś był mocno zakompleksiony i sfrustrowany, obawiam się, że to nie problemy z rodakami są tego przyczyną a raczej Ty i Twoje życie. Może pomyśl o jakiejś pomocy psychologicznej, musi Ci być strasznie trudno żyć w takim urojonym wstydzie.

Co do artykułu to jest jeszcze jedna zaleta i to być może najważniejsza. Chodzi o wychowywanie dzieci. Dzieci chłoną język jak gąbka i są w stanie już po paru latach mówić dużo lepiej po norwesku od rodziców, którzy spędzili tu dekadę i więcej. W dyskusji z dzieckiem, szczególnie kiedy testuje ono granice wyznaczane przez rodzica, nasz język nie może nas ograniczać ani stawiać w pozycji podrzędnej do dziecka. Kłócenie się w języku, który nie jest naszym ojczystym pozbawia nas części rodzicielskiego autorytetu. W Norwegii poznałem kilka kilka par np. pol-esp czy pol-ger wychowujących tu dzieci i każdy z rodziców mówi do dziecka w swoim języku, szczególnie gdy te nie zachowują się jak należy.
Zaletą multijęzykowości jest też z pewnością to, że już jako nastolatek dziecko włada językiem rodziców, a do tego norweskim i angielskim, taka osoba dużo łatwiej przyswaja kolejne języki.

Fajnie jest uczyć dzieci obydwu języków, na pewno nie wyjdzie im to na złe, a wręcz przeciwnie, może zaowocować. Poza tym dzieci najlepiej przyswajają języki, więc jest to najlepszy okres, żeby mówić do nich w dwóch językach.

Pozdrawiam rodziców polskich mówiących do swoich pociech w języku norweskim. Słyszałam kilka razy a jedna Pani mi powiedziała, że jej synowi nie chce się mówić w języku polskim bo jest trudny i mówią do niego po norwesku. Głupota ludzka nie zna granic.