Policja ostrzega – razem z liczbą turystów w Oslo rośnie liczba złodziei - Norwegia

W tym temacie znajdują się komentarze do artykułu Policja ostrzega – razem z liczbą turystów w Oslo rośnie liczba złodziei
kieszonkowcom ucinać łapy

dopuściliśmy do tego że to My boimy się przestępców a nie oni Nas

ludzie wolą siedzieć na Naszej klasie i innych Fejsbukach, wkleać kiepskie zdjęcia z Egiptu ze śmierdzącym wielbłądem ku zazdrości innych i oglądać TV zamiast zobaczyć co się dzieje w Europie i na co są wykorzystywane Nasze podatki.

Wiedział ktoś że przez około 10 lat istnienia, Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nie skazał jeszcze żadnego zbrodniarza?

...ewentualnie

siedziec na mn. i pouczac innych jak i co maja myslec.

zamiast spedzac aktywnie czas,ze swoimi norweskimi przyjaciolmi...

p/s:

rece najlepiej trzymac w kieszeniach
cieplej,pogmerac sobie mozna i uciac trudniej...

''Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem''

...lubomski?

Aha, Lubomski. No dobra, niech będzie, tutaj całość:

''Chciałem zrozumieć wilka wycie,
Zaszyłem się samotnie w las.
I wiodłem wilkołacze życie,
We wnyki wchodząc raz po raz.
Chciałem zrozumiec co ptak śpiewa,
Dotykać czasem rąbka chmur,
Przesiadywały więc na drzewach,
Skończyło się porażką znów.

Minęła naiwności pora,
To było dawniej, a od wczoraj:

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Była raz chwila uniesienia,
I wchłonął mnie radosny tłum.
Poczułem z ludźmi serca drżenie,
Lecz w oczach ich był tylko lód.
Kiedyś ujrzałem ranną zorzę,
I wyciągnąłem do niej dłoń.
Tak blisko byłem głębin morza,
W kałuży tkwiłem jednak wciąż.

Wynik doświadczeń i poznania
Oduczył mnie utożsamiania:

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Patrzę na ludzi, z brzegu stoję,
A wielką wodę w piersiach mam.
Zaglądam w lustro ze spokojem,
Bo wiem, że to jest światła gra.
Gdy mi gorączka nagle skacze,
W kieszeni mam dla pięści chłód.
Gdy na swej drodze śmierc zobaczę,
Wykrzyczę „Ta ma lekki chód!”

A póki co spacerologia,
To moja jest ideologia:

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.

Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.''

...dlugie

a propos: rak w kieszenich

to w norwegii trzeba uwazac,bo jak pisala kolorowa maruda (wybitny fachowiec i znaffca)

norwedzy bardzo zwracaja uwage,na rozne gesty i zachowania!

takze 'na dwoje babka dzielila'...

lapac takich zlodzieji i do pierdla niech sie ucza pracowac