Dziś urodziny Mette-Marit. Uwielbiana przez Norwegów księżna zachowuje pogodę ducha mimo ciężkiej choroby

19 sierpnia 1973 roku w Kristiansand na świat przyszła Mette-Marit Tjessem Høiby, córka dziennikarza i urzędniczki bankowej. Ponad 40 lat temu nikt nie podejrzewał, że właśnie ona zostanie żoną następcy norweskiego tronu. A jednak, w 2001 roku Mette-Marit wyszła za mąż za księcia Haakona, stając się członkiem rodziny królewskiej i przyjmując tytuł norweskiej księżnej koronnej. Dziś kończy 47 lat.

Księżna Mette-Marit była nazywana współczesnym Kopciuszkiem.

W młodości Mette-Marit prowadziła imprezowy styl życia, okazjonalnie zażywała także nielegalne substancje psychoaktywne. Była związana między innymi z handlarzem narkotyków, Morten Borgiem, z którym ma nieślubnego syna Mariusa Borga Høiby.

Życie Mette-Marit diametralnie się zmieniło pod koniec lat 90. Pracowała wtedy jako kelnerka w jednej z norweskich restauracji, której gościem był książę Haakon. Następca tronu podobno zakochał się w przyszłej żonie od pierwszego wejrzenia. Początki związku pary nie były jednak łatwe. Haakon na początku musiał walczyć z nieprzychylną jego wybrance opinią publiczną. Przeszłość kobiety dawała o sobie znać, ale wspólnie stawili temu czoła. Chociaż nieczęsto zdarza się, żeby przedstawiciel rodziny królewskiej wiązał się osobą „z ludu”, historia norweskiego rodu znała już taki przypadek. Z podobnymi przeciwnościami losu mierzył się także ojciec Haakona, król Harald, który ożenił się z Sonją - córką norweskiego kupca.

Opinia publiczna była także oburzona tym, że Haakon i Mette-Marit zamieszkali razem jeszcze przed ślubem, choć na ten trzeba było wcale długo czekać.

1 grudnia 2000 roku ogłoszono zaręczyny Księcia Haakona i Mette-Marit, a 25 sierpnia 2001 roku w katedrze w Oslo odbył się huczny ślub.

Syn księżnej zamieszkał razem z matką i jej mężem, ale Marius Borg Høiby nie zajmuje żadnego państwowego stanowiska i nie jest osobą publiczną obecnie studiuje w Stanach Zjednoczonych.

W 2004 roku na świat przyszła córka pary książęcej, kolejna w linii następczyni norweskiego tronu – księżniczka Ingrid Alexandra, a rok później urodził się jej brat, książę Sverre Magnus.

Rodzina książęca wspólnie świętowała urodziny Księcia Haakona 20 lipca 2020 roku.

Mimo burzliwej przeszłości Mette-Marit norweskie społeczeństwo zaakceptowało ją u boku Haakona.  Obecnie cieszy się ogromną sympatią wśród Norwegów. Sama zresztą ciężko na to pracowała. Księżna wielokrotnie udowodniła, że zasługuje na szacunek i zaufanie przyszłych poddanych i chce być blisko nich. Dla przykładu w 2010 roku wspierała akcję charytatywną “Change we need” i przeprowadziła lekcję narciarstwa dla dzieci z rodzin ubiegających się o azyl w Norwegii. Księżna angażuje się także w walkę z HIV/AIDS między innymi na Ukrainie.

24 października 2018 roku rodzina królewska wydała oświadczenie, w którym informowała o stanie zdrowia Mette-Marit. U księżnej koronnej zdiagnozowano rzadkie schorzenie układu oddechowego – idiopatyczne włóknienie płuc.

Księżna jest pod opieką zarówno norweskich, jak i zagranicznych lekarzy, ale tuż po ogłoszeniu choroby zapowiedziała, że nie będzie chciała zrezygnować z realizacji królewskich obowiązków.

Ze względu na panującą epidemię wirusa SARS-CoV-2 księżna była objęta szczególną opieką, ponieważ w przypadku zarażenia nie miałaby szans na przeżycie.

W maju po raz pierwszy po kilku miesiącach życia w ścisłej izolacji spotkała się z ekipą telewizyjną NRK, którą przywitała słowami: Mój Boże, cieszę się, że znowu widzę ludzi.

Wywiad odbył się w królewskiej posiadłości Skaugum Estate oddalonej o 30 km od Oslo. Księżna odniosła się w rozmowie z dziennikarzem między innymi do sytuacji w Norwegii spowodowanej koronawirusem, ale nie skomentowała swojego stanu zdrowia.

Rodzina królewska spędziła wspólne wakacje w rejsie po Lofotach.

Chorzy na samoistne włóknienie płuc przeżywają około 3-5 lat. U księżnej zdiagnozowaną ją dwa lata temu. Mimo to Mette-Marit stara się zachować pogodę ducha i wciąż żyć aktywnie, czego przykładem mogą być ostatnie wakacje spędzone na wędrówkach po Lofotach.