Ulga 10% przysługuje osobom, które pracują w Norwegii nie dłużej niż 2 lata, czyli w przypadku, gdy 2020 rok był Twoim pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. Dzięki skorzystaniu z tej ulgi podatkowej można zmniejszyć kwotę podlegającą opodatkowaniu o 10% dochodów uzyskanych w Norwegii, ale odpis nie może być wyższy niż 40 000 NOK.
Rok 2018 był ostatnim rokiem, w którym można było uwzględnić ulgę 10%. Od 2019 alternatywą do tego odpisu jest podatek u źródła (kildeskatt) czyli karta podatkowa 25%
UWAGA: Sezony rozliczeń podatkowych trwają w miesiącach kwiecień-maj każdego roku i dotyczą poprzedzającego roku podatkowego. Poza okresem kwiecień-maj można składać odwołania od rozliczeń podatkowych za dany rok. Termin złożenia odwołania od podatku za dany rok wynosi zasadniczo 6 tygodni od daty publikacji wyniku rozliczenia podatkowego (norw. Skatteoppgjør, ang. Tax Assessment Nortice), jednak urząd skarbowy na ogół rozpatruje odwołanie przesłane po terminie, uwzględniając uzasadnienie ze strony podatnika. Jeśli odwołanie jest składane po 12 miesiącach od daty publikacji wyniku podatkowego, urząd może nie wziąć go pod uwagę, co jest często zależne od argumentacji podatnika i okoliczności towarzyszących złożeniu odwołania. Maksymalnie podatnik może składać zapytania podatkowe do 10 lat wstecz, jednak realna szansa na pozytywne rozpatrzenie zmian w zeznaniach podatkowych dotyczy 2 ostatnich lat podatkowych.
Aby wykonać odwołanie od podatku, należy przedstawić wymienioną poniżej dokumentację podatkową dotyczącą danego statusu oraz dokument Skatteoppgjør (ang. Tax Assessment Notice) oraz Utskrift av likningen (ang. Tax Assessment). Osoby posiadające kody PIN do systemu Altinn / MinID posiadają te dokumenty w swoim profilu w systemie.
Dochód brutto, od którego można odliczyć ulgę z Norwegii zawiera wynagrodzenie brutto oraz inne, podlegające opodatkowaniu środki pieniężne, świadczenia pracownicze oraz wszelkie nadwyżki wydatków, do których mamy uprawnienia. Oznacza to, że w przypadku, gdy np. pracodawca pokrywał większość kosztów związanych z życiem i pracą w Norwegii, odpis będzie nieopłacalny, ponieważ dochód brutto wzrośnie o wszelkie pozostałe świadczenia od pracodawcy, co podniesie tym samym kwotę podatku.
Ulga jest najbardziej opłacalna w przypadku osób samotnych, nie mających prawa bądź dokumentacji do ubiegania się o status pendler i które ponosiły koszty życia i pracy w Norwegii na własną rękę.
Ulga nie przysługuje automatycznie, podatnik musi się o nią upomnieć podczas składania zeznania podatkowego.
Jeżeli małżonek/małżonka również ma prawo do 10% ulgi, obie strony muszą o nią wystąpić lub całkowicie z niej zrezygnować. Jeśli tylko jeden z małżonków ma prawo do zniżki, żaden z nich nie może z niej skorzystać.
Osoby, które przebywają w Norwegii do 183 dni w ciągu 12 miesięcy lub do 270 dni w ciągu 36 miesięcy, mogą ubiegać się o otrzymanie 10% ulgi. Prawo do ulgi przysługuje również co roku, jeśli podatnik przebywa w Norwegii nie dłużej niż średnio 90 dni w jednym roku i nie więcej, niż 183 dni w ciągu kolejnych 12 miesięcy.
Aby ubiegać się o zniżkę 10% należy złożyć do urzędu podatkowego następujące dokumenty: