Drodzy Państwo

Pozwolę sobie odpowiedzieć na komentarz jaki został zawarty na stronie MojaNorwegia.no
Zgadzam się ze stwierdzeniem, że nie wszystkich poszkodowanych jesteśmy w stanie uratować ...Nie wszystkim uda się przetrwać chwile zagrażające życiu. Nie mniej jednak, ze stanowiskiem jakie zostało przedstawione powyżej nie mogę niestety się zgodzić.
Nie tylko jako medyk, ale także jako zwykł-szary człowiek.
Doświadczenie jakie zostało opisane powyżej niewątpliwie może spowodować niechęć udzielania pierwszej pomocy.
Przypomnę jednak, że jest to obowiązek każdego z nas w momencie gdy ktoś takiej pomocy potrzebuje...obowiązek, który regulowany jest przez prawo.
Faktem jest także ,że w trakcie pośredniego uciskania klatki piersiowej może dojść do uszkodzenia żeber. Jest to jednak dowód na to że resuscytacja, była prowadzona w sposób zapewniający wystarczająca siłę, by ratowane serce mogło z powodzeniem rozprowadzić po ciele krew wraz z niezbędnym tlenem.
Każdy sąd, każdy biegły nie będzie upatrywał w tym znamion przestępstwa w tego typu obawach. Każdy z nas ma obowiązek udzielania pomocy zgodnie z wiedzą , umiejętnościami i kwalifikacjami jakie posiada.

Pragnę podkreślić, że w sytuacji gdy osoba zostanie wezwana do sądu w charakterze świadka - to osoba ta , ma prawo uzyskać zwrot kosztów za dojazd do sądu.Jest to także uregulowane odpowiednimi przepisami prawa.

Szanowni Państwo,
kwestia która najbardziej mnie poruszyła to nastawienie do aspektu niesienia pomocy. W tym miejscu zadam pytanie...
Czy w sytuacji gdy konieczność udzielenia pomocy będzie dotyczyła własnego dziecka czy członka rodziny, to czy tez będziemy się zastanawiać nad sensem udzielania pierwszej pomocy ? Czy będziemy się zastanawiać czy warto to robić w odniesieniu do ew. materialnych strat ?? Dlaczego nie prezentujemy postaw propagujących odpowiedzialność za drugiego człowieka ponad wszelki ,,dziwne'' wytłumaczenia.
Czy naszym sąsiadom , kolegom , przyjaciołom, obcym osobom nie należy się choćby szansa na to, że w sytuacji kryzysowej będą mogli liczyć na naszą pomoc?
W swojej codziennej pracy spotykam się z tragedią ludzką...wiele już razy widziałem ludzi ,których nie udało się uratować..Jednakże wiele jest także osób, które z nami zostały , które żyją ..które dostały szanse na nowe życie. Jako zwykły, szary człowiek oczekuję takiej pomocy od innych ...ale również taką pomoc oferuję już dziś...bo nikt z nas nie żyje tylko dla siebie.

Zapraszam już dziś wszystkich do zgłębiania wiedzy na temat udzielania pierwszej pomocy. Co najważniejsze do zastanowienia się nad postawami jakie prezentujemy.W ten sposób dajmy przy tym przykład innym ...szczególnie tym najmłodszym
Dziękuje