Witam serdecznie wszystkich. Od jakiegoś czasu planujemy z żoną przenieść się z Polski do Norwegii.
Chcę najpierw przyjechać sam, aby przygotować grunt - w sensie mieszkanie jakieś sprawy urzędowe, przedszkole itp.Myślę, że 1 miesiąc rozłąki to jest max.
Sytuacja jest taka, że musimy sprzedać mieszkanie w Polsce, aby być na \"zero\" plus, zostaje nam gotówka aby przykładowo mieszkać w Norwegii przez pół roku z tego co zostanie, oczywiście nie chcemy tracić naszych oszczędności na siedzeniu na dupie i podziwianiu widoków, tylko mieć zabezpieczenie finansowe w razie niepowodzenia. Mamy dwójkę dzieci. Oboje mówimy po Angielsku komunikatywnie, żona troszkę mniej, ale się dogada. Z czasem język norweski też idzie się nauczyć. Ja jestem elektrykiem z prawie 9 letnim doświadczeniem(czekam na papiery z DS
, głownie w kopalni miedzi i na hucie, żona jest pedagogiem pracująca głównie z ciężką młodzieżą, niepełnosprawną też, lecz brakuje jej jeszcze kilka kursów. Oczywiście możemy się przebranżowić, bo z tym akurat nie ma problemu, gdyż łatwo uczymy się nowych rzeczy.
Nasza sytuacja finansowa jest aktualnie nie za ciekawa, wręcz powiedziałbym, że tragiczna. Sprzedaż wszystkiego pozwoli nam tak naprawdę na zaczęcie wszystkiego od nowa.
Chciałbym was tylko spytać czy warto? Wiem , że opinii jest tyle samo co ludzi, ale z tego co mogę powiedzieć o nas to nie jesteśmy leniami i chcemy uczciwie pracować, aby w końcu godnie zarabiać.
Takich postów na pewno są setki, ale szukam kogoś kto by szczerze mógł nam doradzić w jakie miejsce uderzyć i po prostu początkowo pokierować, bo w osobiście w Norwegii nie mamy nikogo znajomego. W Polsce też możemy liczyć tylko na siebie od zawsze.
Wiele osób pewnie było w podobnej sytuacji: bez znajomych, rodziny itd.
Nie ukrywam, że bardzo się tego obawiamy, ale tak naprawdę nie mamy już nic do stracenia.
Bardzo proszę uczciwe osoby o kontakt lub cokolwiek co mogłoby nam pomóc w odnalezieniu się w obcym kraju.
Nie oczekuje, że ktoś obcy od razu powie \"Pewnie, wpadaj, zapraszam do siebie\" , bo ,aż taki naiwny nie jestem, ale może był ktoś już w bardzo podobnej sytuacji, że wystarczy zwykła rozmowa, aby ta iskra się rozpaliła
Pozdrawiam serdecznie
Będzie Wam ciężko, będziecie musieli się zaprzeć i gwarantuję Wam chwile zwątpienia. Jednak jeśli zabierzecie się za język od razu, Tobie uda się znaleźć pracę na początek to dacie radę. Jednak miesiąc na rozruch to może być za mało. Musisz wziąć pod uwagę, że w Norwegii wszystko robi się wolniej, załatwianie mieszkania, pracy, sprawy urzędowe mogą się przeciągnąć i musisz być na to gotowy.