Badacze Fafo piszą, że Norwegia nie ma żadnego politycznego programu integracji imigrantów z krajów EOG, a urząd pracy i polityki socjalnej (NAV) nie ma nawet prawa zaoferowania im darmowych kursów języka norweskiego jako elementu pomocy w poszukiwaniu pracy.

– Na razie nie mamy wielkiej, żyjącej na marginesie grupy imigrantów zarobkowych zależnych od świadczeń socjalnych. Natomiast tym, co mamy, jest utrzymujące się wysokie bezrobocie wśród tych pracowników i wielu urzędników NAV słusznie obawia się, że może to być pierwszy krok na drodze do bardziej trwałego wypchnięcia poza rynek pracy i w efekcie do marginalizacji - relacjonuje Friberg.

Jak wynika z raportu, szczególnie narażona na bezrobocie i jego skutki jest liczna grupa pracowników z Europy środkowej i wschodniej, rekrutowana do pracy poprzez rozmaite agencje zatrudnienia.

Osoby przyjeżdżające do Norwegii jako imigranci zarobkowi nie mają na początku prawa do świadczeń socjalnych, takich jak zasiłki dla bezrobotnych, czy emerytury i renty. Ale po przepracowaniu odpowiedniego czasu nabywają te prawa i tak liczba imigrantów zarobkowych z Europy środkowej i wschodniej uprawnionych do świadczeń wzrasta i to szybko.

Źródło: Dagens Næringsliv