Od 1. czerwca obowiązują nowe rozporządzenia EOG dotyczące ubezpieczeń społecznych. Urząd skarbowy informuje z kolei, że zasady obowiązujące krajowych pendlerów będą obejmować tak samo osoby mieszkające w krajach EOG i pracujące w Norwegii.

Nowe zasady dotyczące ubezpieczeń społecznych w Europejskim Obszarze Gosporadczym

Od 1. czerwca 2012 roku Norwegia, podobnie jak Islandia i Liechtenstein, zaczeła stosować nowe zasady dotyczące ubezpieczeń społecznych w stosunku do osób, które przeprowadzają się i pracują w krajach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Od tej daty dwa stare rozporządzenia: 1408/71 i 574/72 zostały zastąpione przez rozporządzenia 883/2004 i 987/2009.

Celem nowych wytycznych była aktualizacja przepisów, w tym również stosowanego słownictwa, jak również nadanie formy prawnej praktykom stosowanym na podstawie rozstrzygnięć Trybunału Wspólnot Europejskich. Główne zasady występujące w starszych rozporządzeniach zostają zachowane, natomiast pojawiają się pewne zmiany jeśli chodzi o przepisy regulujące prawa do niektórych świadczeń.

Zmiany dotyczą m.in. kwestii tego, którego kraju ustawodawstwo ma być właściwym dla osoby, która przeprowadza się lub pracuje w innym niż macierzysty kraju EOG, zwłaszcza w odniesieniu do osób, które pracują w dwóch lub więcej krajach EOG.

Nowe przepisy przyznają też bezpośrednio pewne uprawnienia socjalne osobom nieaktywnym zawodowo, które jednak korzystają z prawa pobytu w innym kraju EOG.

Nowe rozporządzenia, wytyczne i inne materiały dotyczące tej kwestii można znaleźć na stronach NAV-u (tutaj). Niektóre spośród zmian postaramy się również omówić na naszym portalu.

Zmiana przepisów dla pendlerów z krajów EOG

Począwszy od 1. czerwca 2012 roku postanowienia dotyczące pendlerów podróżujących pomiędzy dwoma gospodarstwami domowymi na terenie Norwegii zostały rozciągnięte również na pendlerów z krajów EOG.

W przypadku pendlerw norweskich wystarczające jest, jeśli mają zarejestrowane miejsce pobytu w jednej gminie, tej gdzie jest ich zasadniczy dom.

W odniesieniu do cudzoziemców oznacza to, że osoby, które przebywają w jakiejś gminie na terenie Norwegii z powodu pracy zarobkowej, ale dojeżdżają do domu znajdującego się w innym kraju należącym do EOG, nie muszą rejestrować miejsca zamieszkania w Norwegii, jeśli tylko spełniają warunki do bycia uznanymi za pendlerów (inne warunki dla rodzin, inne dla osób samotnych).

Obywatele zagraniczni, którzy w związku z tym nie zarejestrują się w rejestrze ludności (folkeregister) nie będą mieć wtedy prawa głosu w lokalnych wyborach.

Źródło: NAV, Skatteetaten