Norweski zasiłek dla bezrobotnych a pobyt w Polsce

Aby móc pobierać dagpenger podczas pobytu w Polsce, należy spełnić wcześniej kilka warunków. Pierwszym z nich jest posiadanie w dalszym ciągu wypracowanego prawa do zasiłku. Ponadto, trzeba być całkowicie bezrobotnym, co nie pozwala na pracę na część etatu. Ostatnim, najważniejszym wymogiem Urzędu Pracy i Polityki Socjalnej jest bycie zarejestrowanym tam jako aktywnie poszukujący pracy przez minimum 4 tygodnie z ostatnich 12. poprzedzających dzień wyjazdu. Dagpenger nie mogą przenieść do Polski osoby będące na emeryturze lub rencie, prowadzący własną działalność gospodarczą, członkowie istniejącej spółki lub pobierający zasiłek dla bezrobotnych przyznany z powodu bankructwa.

Świadczenie ma zapewnienic źródło utrzymania podczas aktywnego poszukiwania zatrudnienia, które wyrażono w opracowanym wraz z NAV planie aktywności jeszcze przy składaniu wniosku o zasiłek. Dlatego też jego eksport do Polski przysługuje jedynie tym, którzy chcą tam poszukiwać pracy. Dagpenger można pobierać za granicą maksymalnie przez 3 miesiące. Co ważne, nie oznacza to, że okres się wydłuży – jeśli zostały nam 2 tygodnie wypłacanego świadczenia, wówczas eksportujemy go także na 2 tygodnie.

Dokumentem gwarantującym prawo do norweskiego zasiłku dla bezrobotnych w Polsce jest PD U2, nazywany również SED U008. Wyjeżdżając bez niego, traci się prawo do dagpenger. Aby go uzyskać, należy złożyć wniosek do NAV, który po pozytywnym rozpatrzeniu wydaje dokument najwcześniej 7 dni przed wyjazdem. Z drukiem PD U2 należy zgłosić się do wojewódzkiego urzędu pracy właściwego miejscu zamieszkania. Termin tej wizyty to 7 dni od przyjazdu do Polski. Jeżeli nie dostarczymy dokumentu na czas, świadczenie nie zostanie wypłacone za okres od dnia wyjazdu z Norwegii do dnia zarejestrowania się w polskim urzędzie pracy. Warto pamiętać, że pobyt w Polsce nie zwalnia pobierającego dagpenger z wysyłania co dwa tygodnie kart meldunkowych do Norwegii.

Jeśli wniosek o eksport zasiłku wpłynie do NAV po opuszczeniu Norwegii, wówczas zostanie on odrzucony. Zdarzają się jednak sytuacje wyjątkowe. Do takich należy nagły wyjazd do Polski na rozmowę kwalifikacyjną o pracę lub wyjazd z małżonkiem, któremu przyznane zostało zatrudnienie. Jeśli po 3 miesiącach nie udało się znaleźć pracy, trzeba bezzwłocznie wrócić do Norwegii, by tam wnioskować o wznowienie dagpenger. W przeciwnym wypadku prawo do zasiłku całkowicie przepada. Eksport świadczenia to bardzo dobra opcja dla tych, którzy rezygnują z poszukiwań zatrudnienia w Norwegii i wracają na rynek polski – dzięki niemu posiadają źródło dochodu do czasu podjęcia pracy zarobkowej.