Polacy w Norwegii
Za trzy tygodnie pracy zapłacili Polakowi… w papierosach
15
Służby docierają do pracodawców przez nielegalnie zatrudnionych pracowników. Moja Norwegia
Śmiesznie niskie dniówki, „lewe umowy” i wypłaty w papierosach. Policja prześwietliła pracodawców-przestępców oferujących nielegalne zatrudnienie w 2016 r. Docierała do nich przez polskich pracowników.
Reklama
„Snakker dere norsk? Do you speak Norwegian? English maybe?” – tak policjanci z Rogaland rozpoczynają rozmowę z polskimi pracownikami. To właśnie od nich chcą wydobyć informacje o nieuczciwych pracodawcach: o tym, kto, kiedy i na jakich warunkach oferował Polakom pracę w Norwegii. Wielu z nich jest tu „na czarno”, a opublikowany w lutym raport policji nie pozostawia wątpliwości – problem z dnia na dzień robi się coraz bardziej poważny. Tylko w 2016 r. zlokalizowano aż 254 grupy trudniące się nielegalnym zatrudnianiem pracowników w Norwegii. Działania służb objęły większość miast w Norwegii, m.in. Stavanger, Oslo, Bergen, Trondheim i Kristiansand.
1000 papierosów wynagrodzenia
W jaki sposób policjanci docierają do pośredników? Najczęściej poprzez zatrudnionych przez nich obcokrajowców, zwykle Polaków. Nierzadko „ściągają” pracowników z placu budowy, albo zaczepiają pod wynajmowanym mieszkaniem.
Jednym z najbardziej jaskrawych przypadków opisanych w raporcie jest Polak ze Stavanger, który w trakcie kontroli miał przy sobie notatnik z rachunkami. Według jego zapisków za trzy tygodnie pracy zarobił 1200 koron. Zakładając, że miał wolne weekendy, zarabiał 80 koron na dzień. To dwukrotność ceny chleba w Stavanger. – Te stawki są poniżej jakichkolwiek norm – mówi Ellingsen. Zwłaszcza, że zamiast reszty wypłaty Polak za swój trud dostał premię w postaci… 1000 papierosów.
Takich osób jest w Norwegii znacznie więcej. Dlatego zlokalizowanie i rozbicie sieci trudniących się „pośrednictwem pracy” wymaga działania wielu organów.Oddziały policji w większych miastach ściśle współpracują z pracownikami NAV-u, urzędu podatkowego, a także urzędu inspekcji pracy. Razem tworzą grupę działającą przeciwko tzw. a-krim, przestępstwom na norweskim rynku pracy.
Jednym z najbardziej jaskrawych przypadków opisanych w raporcie jest Polak ze Stavanger, który w trakcie kontroli miał przy sobie notatnik z rachunkami. Według jego zapisków za trzy tygodnie pracy zarobił 1200 koron. Zakładając, że miał wolne weekendy, zarabiał 80 koron na dzień. To dwukrotność ceny chleba w Stavanger. – Te stawki są poniżej jakichkolwiek norm – mówi Ellingsen. Zwłaszcza, że zamiast reszty wypłaty Polak za swój trud dostał premię w postaci… 1000 papierosów.
Takich osób jest w Norwegii znacznie więcej. Dlatego zlokalizowanie i rozbicie sieci trudniących się „pośrednictwem pracy” wymaga działania wielu organów.Oddziały policji w większych miastach ściśle współpracują z pracownikami NAV-u, urzędu podatkowego, a także urzędu inspekcji pracy. Razem tworzą grupę działającą przeciwko tzw. a-krim, przestępstwom na norweskim rynku pracy.
„Spokojnie, niedługo zapłacę”
Jak działają „pośrednicy”? Ogłaszają się w Internecie, na polsko-norweskich forach, czasami przez polecenia znajomi-znajomym. Polaków kuszą głównie wysokimi zarobkami: szybkim dorobieniem na samochód, dom, wkład własny w kredyt. Nieodprowadzanie podatków nazywają polityką „nikt na tym nie traci” – przecież w późniejszych rozliczeniach ma się to opłacić także Polakom.
Niestety, wizja wyższych zarobków najczęściej przesłania pracownikom rzeczywistość. Po przepracowanym tygodniu nierzadko zostają bez pieniędzy i zlecenia. Nieuczciwi pracodawcy uspokajają – przecież zapłacą. Kiedy? Najczęściej... nigdy. Na koniec niektórzy nawet wzruszają ramionami, dodając „nie znam cię, przecież nie mam z tobą umowy”. A pośrednicy? Najczęściej zapadają się pod ziemię.
Niestety, wizja wyższych zarobków najczęściej przesłania pracownikom rzeczywistość. Po przepracowanym tygodniu nierzadko zostają bez pieniędzy i zlecenia. Nieuczciwi pracodawcy uspokajają – przecież zapłacą. Kiedy? Najczęściej... nigdy. Na koniec niektórzy nawet wzruszają ramionami, dodając „nie znam cię, przecież nie mam z tobą umowy”. A pośrednicy? Najczęściej zapadają się pod ziemię.
Namiot w lesie zamiast pomocy
Norweska policja podkreśla, że pracownicy uwikłani w taki układ z pracodawcą lub pośrednikiem są często zastraszani. Nie znają języka, nie posiadają odpowiednich dokumentów, a do tego panicznie boją się policji – przecież pracując „na czarno” sami popełnili przestępstwo. – To błędne koło – mówią służby ze Stavanger.
– Niektórzy z nich nie mogą wiecznie czekać, aż pracodawca „niedługo zapłaci”. Nie mają pieniędzy na wynajęcie pokoju, nie mają stałego dochodu. Znam przypadek oszukanych Polaków, którzy musieli radzić sobie stawiając namiot w lesie – opowiada Gro Ellingsen, rzecznik grupy A-krim w Rogaland.
– Niektórzy z nich nie mogą wiecznie czekać, aż pracodawca „niedługo zapłaci”. Nie mają pieniędzy na wynajęcie pokoju, nie mają stałego dochodu. Znam przypadek oszukanych Polaków, którzy musieli radzić sobie stawiając namiot w lesie – opowiada Gro Ellingsen, rzecznik grupy A-krim w Rogaland.
Przestępcy niszczą rynek pracy
Pracodawca współpracujący z „pośrednikiem” w kwestii zatrudnienia na czarno to już grupa łamiącą prawo. Podobnie jest w przypadku relacji pracownika i „pośrednika”. Niestety, siatki załatwiające Polakom nielegalną pracę obejmują często dużo większą liczbę osób niż pośrednik i pracownik, czy pośrednik i pracodawca.
– Ci ludzie tworzą prawdziwe organizacje przestępcze, które przyczyniają się swoimi działaniami do niszczenia zdrowego rynku pracy – mówi Ellingsen. Jak dodaje, zatrudnianie „na czarno” niesie za sobą długofalowe skutki dla norweskiej gospodarki: obniżanie zarobków, niszczenie zdrowej konkurencji, a także zaniżenie standardów dla pracowników w prywatnych sektorach.
Ellingsen podkreśla też, że niektórzy z norweskich pracodawców często nie mają pojęcia, kogo przysyłają im „pośrednicy”. A przestępcy ze spokojem wzbogacają się na naiwnych duetach: nieświadomy norweski pracodawca – zastraszony polski pracownik.
– Ci ludzie tworzą prawdziwe organizacje przestępcze, które przyczyniają się swoimi działaniami do niszczenia zdrowego rynku pracy – mówi Ellingsen. Jak dodaje, zatrudnianie „na czarno” niesie za sobą długofalowe skutki dla norweskiej gospodarki: obniżanie zarobków, niszczenie zdrowej konkurencji, a także zaniżenie standardów dla pracowników w prywatnych sektorach.
Ellingsen podkreśla też, że niektórzy z norweskich pracodawców często nie mają pojęcia, kogo przysyłają im „pośrednicy”. A przestępcy ze spokojem wzbogacają się na naiwnych duetach: nieświadomy norweski pracodawca – zastraszony polski pracownik.
Reklama
Reklama
To może Cię zainteresować
26-02-2017 00:26
1
0
Zgłoś
25-02-2017 23:10
0
-2
Zgłoś
25-02-2017 20:39
0
0
Zgłoś
25-02-2017 20:20
0
-2
Zgłoś
25-02-2017 00:25
4
0
Zgłoś
24-02-2017 23:10
4
0
Zgłoś