Jak koty podbiły świat? Podróżowały z wikingami na ich okrętach
Koty podróżowały drakkarami – wikingowie zabierali je ze sobą na liczne wojaże. Fot. fotolia - royalty free
Obserwacje pokazały, że najwcześniejsi przodkowie tych zwierząt dotarli do Euroazji i Afryki w tym samym czasie, co pierwsi rolnicy. Okazało się też, że koty podróżowały drakkarami – wikingowie zabierali je ze sobą na liczne wojaże.
Zabawa w kota i myszkę
Według Evy-Marii Geigl, genetyk ewolucyjnej i autorki badań, koty zabierane były przez wikingów w drogę morską, żeby walczyły z plagą szczurów i myszy na okrętach.
Wikingowie nosili kocie skóry
– Jesteśmy pewni, że to były udomowione koty, ze względu na ich rozmiar. Małe koty towarzyszyły ludziom i nie były nawet porównywalnie duże do tych dzikich – powiedział Gregersen.
Zgodnie z archeologiem Christian Koch Madsen z Muzeum Narodowego w Kopenhadze i Narodowego Muzeum w Nuuk na Grenlandii istnieją także dowody archeologiczne na to, że koty dotarły na Grenlandię.
– Musiały dotrzeć tu na wikińskich łodziach – poinformował ScienceNordic.
The Vikings travelled with cats. Because of course they did. So here is my cat channeling his inner Viking. https://t.co/ucjGMMnEYa pic.twitter.com/aNcpomrUlS
— Glenn Kranking (@GustieGlenn) 23 września 2016
Bogowie i koty
– Freja, bogini miłości, miała dwa koty, które ciągnęły jej powóz. Kiedy Thor odwiedził Utgard, próbował podnieść gigantycznego kota Utgardalokiego. Okazało się, że to był Jormungand (w mitologii nordyckiej gigantyczny wąż opasujący Midgard – przyp. red.), którego nawet Thor nie mógł podnieść.
Martens dodał także, iż biorąc pod uwagę fakt, że wikingowie opowiadali tyle historii o kotach, miało to głęboki sens, że zabierali je ze sobą na długie wojaże.
Kocimi śladami
Pierwsza migracja dzikich kotów nastąpiła około 12 tys. lat temu wraz z pojawieniem się rolnictwa w rejonie Żyznego Półksiężyca na Bliskim Wschodzie. Koty podróżowały razem z pierwszymi rolnikami na wschodnie obszary Morza Śródziemnego. Wskazuje na to odkrycie liczącego 9,5 tys. lat grobu na Cyprze. Zawiera on pozostałości po szczątkach kota, sugerując, że relacje pomiędzy ludźmi a kotami sięgają czasów, kiedy dopiero zaczynano uprawiać rolę.
Druga fala migracji miała miejsce około 6 tys. lat temu, czyli już po udomowieniu kota w starożytnym Egipcie. Linia mitochondrialnego DNA z późnej mumii egipskiego zwierzęcia została znaleziona w próbkach ze szczątków kotów w Azji, Europie i Afryce subsaharyjskiej. Pozostałości kota z mitochondrialnym DNA z Egiptu znaleziono także w wikińskim grobie datowanym na okres pomiędzy VIII a XI wiekiem w północnych Niemczech.
Current mood. Conquering the world quietly. And cutely. #tbt #vikingcats #sailthehighseas pic.twitter.com/HCytFz0WFc
— Leif Medicinals (@leifmedicinals) 4 sierpnia 2016
źródła: sciencenordic.com, historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com
To może Cię zainteresować