Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

  • Oslo, Oslo, Norwegia
  • Bergen, Vestland, Norwegia
  • Jessheim, Akershus, Norwegia
  • Stavanger, Rogaland, Norwegia
  • Kristiansand, Agder, Norwegia
  • Ålesund, Møre og Romsdal, Norwegia
  • Trondheim, Trøndelag, Norwegia
  • Brønnøysund, Nordland, Norwegia
  • Mo i Rana, Nordland, Norwegia
  • Bodø, Nordland, Norwegia
  • Sandnes, Rogaland, Norwegia
  • Fredrikstad, Østfold, Norwegia
  • Drammen, Buskerud, Norwegia

1 NOK

Lekcja 4 – podstawowe czasowniki cz. 1

å være - być
å ha - mieć
å hete
- nazywać się
å bo
- mieszkać
å komme
- przybywać, przychodzić, przyjeżdżać
å komme fra
- pochodzić z
å bli - zostać, zostawać
å få
- dostać
å gi
- dać
å spørre
- pytać



Czasowniki w
języku norweskim nie odmieniają się przez osoby! Dla każdej osoby mają taką samą formę. Większość to czasowniki regularne - do formy bezokolicznika dodajemy „r" (np.: jeg heter, jeg bor, jeg kommer, jeg har, jeg blir, jeg får, jeg gir)

Nie ma regu
ł gramatycznych dotyczących czasowników nieregularnych. Po prostu trzeba zapamiętać ich formę osobową (np.: å være - jeg er, å spørre - jeg spør).






Reklama
Gość
Wyślij


Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok