Ponadczasowe marzenia

agnieszka.kujawa@mojanorwegia.pl

28 czerwca 2014 05:51

Udostępnij
na Facebooku

Pierwszego lipca nastąpi zamknięcie kapsuły czasu zawierającej marzenia współczesnych Norwegów.

Polski Gabinet Stomatologiczny - SVELVIK i okolice Drammen

TRANSPORT-POLSKA-NORWEGIA-POLSKA-BUSY-PRZEWÓZ OSÓB I PRZESYŁEK

Transport samochodow, Wynajem lawety, laweta, holowanie Asker Drammen Sandvika Oslo

Ogłoszenia MojaNorwegia

Z biednego, rolniczego kraju, Norwegia wyrosła na jedno z najbogatszych państw na świecie. Pomysłodawcy stworzenia kapsuły podkreślają, że w tym przekształceniu bardzo ważną rolę odegrały marzenia wcześniejszych pokoleń.

Projekt nosi nazwę „Drømmer for Norge”. Dotychczas udało się zebrać 1100 osób, które zgodziły się podzielić swoimi pragnieniami z innymi. Projekt ruszył przy okazji obchodzenia dwusetlecia konstytucji w Eidsvoll. W tej niezwykłej inicjatywie wzięli udział zarówno młodsi jak i starsi norwescy obywatele. Nie było też żadnych ograniczeń jeśli chodzi o rodzaj marzeń. Wśród nadesłanych historii znalazło się kilka zabawnych jak i wzruszających nagrań. Jednym z obywateli, którry zdecydował się opowiedzieć o swoich marzeniach jest np. stuczterolatek marzący o podróży do Stanów Zjednoczonych. Starszy pan uważa, że nigdy nie jest za późno aby puścić wodze fantazji. Również pięćdziesięcioletni Jan, który siedział przez ponad dwadzieścia lat w więzieniu, a teraz chciałby pomagać innym ludziom i przysłużyć się jakoś społeczeństwu, w którym żyje postanowił wziąć udział w tym projekcie. Inne nagrania opowiadają o młodych norweskich studentach marzących o zobaczeniu całego swojego kraju oraz dzieci mówiące o swoim wymarzonym dorosłym życiu w Norwegii.

foto: vegarshei.kommune.no

Kapsuła zostanie umieszczona w oddziale Biblioteki Narodowej mieszczącej się w w Rana. Oprócz nagrań z marzeniami Norwegów, w kapsule znajdą się również norweskie książki, filmy oraz muzyka.

– Otwarcie kapsuły planuje się za tysiąc lat. Wtedy przyszłe pokolenia będą mogły zobaczyć o czym marzyli ich poprzednicy i co było ważne dla poprzedniej generacji norweskich obywateli – mówi Marianne Drottninghaug, która pracuje w Nasjonalbiblioteket w Rana.