Zasiłek ojcowski: tata może zająć się dzieckiem bez utraty dochodu

Zasiłek ojcowski pozwala ojcu zająć się nowo narodzonym dzieckiem, bez utraty dochodu. Kwoty wypłacane w ramach zasiłku są porównywalne z otrzymywaną miesięczną pensją, dlatego warto dowiedzieć się, kto i w jakim okresie ma prawo do świadczenia.

NAV stawia szereg wymogów, które należy spełnić. Stałe kryterium to przynależność do norweskiego systemu ubezpieczeń. W przypadku zasiłku ojcowskiego konieczne jest także zatrudnienie oraz pobyt w Norwegii przez 6 z ostatnich 10 miesięcy przed rozpoczęciem pobierania świadczenia. Dodatkowe kryterium dotyczy łącznej kwoty osiągniętego dochodu – musi ona przekraczać 0,5 stawki G, czyli 46 817 NOK.  

Do rocznego dochodu wliczany jest nie tylko dochód z tytułu wynagrodzenia, ale również zasiłki, takie jak:  

– zasiłek dla bezrobotnych,
– zasiłek chorobowy,
– zasiłek rodzicielski,
– zasiłek pielęgnacyjny,
– zasiłek rehabilitacyjny.  

Ojciec dziecka może przejść na zasiłek ojcowski tylko w okresie, w którym matka dziecka nie będzie mogła zajmować się dzieckiem z powodu powrotu do szkoły/pracy lub z powodów zdrowotnych.

Zasiłek ojcowski może być pobierany w 2 systemach:

– 50 tygodni z 80% miesięcznej stawką,
– 40 tygodni ze 100% miesięcznej stawką.

Długość pobierania świadczenia uzależniona jest więc od decyzji świadczeniobiorcy. Na zasiłek ojcowski można przejść nie szybciej niż po 6 tygodniach życia dziecka. Wtedy upływa tzw. okres obowiązkowy matki. Od 7 tygodnia po porodzie zaczynają upływać tygodnie z puli maksymalnej liczby do wykorzystania. Co za tym idzie, jeżeli ojciec dziecka nie od razu zdecyduje się na zasiłek, straci możliwość wykorzystania pełnej liczby tygodni.  

Np. dziecko urodziło się 21.11.2017. Ojciec zdecydował się na 40 tygodni ze 100% stawką. Pamiętamy, że może przejść na zasiłek po 6 tygodniach, czyli najwcześniej 3.01.2018. Matka dziecka wraca do pracy dopiero od lutego 2018, więc konieczne będzie odczekanie do 5 tygodni. Co za tym idzie, ojciec dziecka utraci te 5 tygodni i będzie pobierał świadczenie przez 35 tygodni.

Wraz z wnioskiem konieczne jest złożenie dokumentacji potwierdzającej prawo do świadczenia.

– Akt urodzenia dziecka (jeżeli dziecko jeszcze się nie urodziło – karta ciąży),
– odcinki z pensji za 6 z ostatnich 10 miesięcy,
– kopia paszportu matki dziecka (tylko jeżeli nie przebywała ona w Norwegii) potwierdzona przez placówkę dyplomatyczną,
– dokumentacja potwierdzająca powrót matki dziecka do pracy na przynajmniej 3/4 etatu lub do szkoły w trybie stacjonarnym,
– rejestracja pobytu w Norwegii.  

Należy pamiętać, że dokumenty sporządzone w języku polskim wymagają tłumaczenia na norweski lub angielski.  

Dokumentem, który przysparza najwięcej kłopotów, jest zaświadczenie o powrocie matki dziecka do pracy/szkoły. Zaświadczenie to musi zawierać informację o dacie powrotu oraz wymiarze zatrudnienia. Minimalny dopuszczalny wymiar godzin to 3/4 etatu – w przypadku zatrudnienia w mniejszym wymiarze godzin, miesięczna stawka świadczenia będzie odpowiednio pomniejszona.  

Powyższe zasady dotyczą sytuacji, w której tylko ojciec dziecka ma prawo do świadczenia. Jeżeli matka dziecka również przebywa w Norwegii i wypracowała sobie prawo do zasiłku rodzicielskiego, rodzice mogą pobierać świadczenie zgodnie z następującym harmonogramem:

Okres wspólny może być wykorzystany przez jedno z rodziców lub może zostać podzielony w dowolnych proporcjach. Nadrzędna zasada mówi, że rodzice nie mogą przebywać na urlopie rodzicielskim równocześnie. Dodatkowo należy przestrzegać obowiązkowych okresów matki – ojciec dziecka nie może przejść na zasiłek przed 7 tygodniem życia dziecka. 

Warto zapoznać się z zasadami dotyczącymi przyznawania świadczenia. Niewiedza może doprowadzić do niepotrzebnego skrócenia okresu pobierania zasiłku. 


Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.