Zasiłek ojcowski – sprawdź, czy ci przysługuje

Podstawowe warunki, jakie powinni spełniać rodzice, to osiąganie dochodu objętego składkami na ubezpieczenie społeczne w Norwegii przez minimum 6 z 10 miesięcy przed rozpoczęciem pobierania świadczenia oraz roczny dochód w wysokości co najmniej 0,5G czyli 48 441,5 NOK. 

Okres pobierania zasiłku rozpoczyna się 3 tygodnie przed porodem. Jest to czas zarezerwowany dla matki. Po porodzie musi ona pobierać świadczenie przez 6 następnych tygodni, a następne 9 może wykorzystać od razu lub później. Po 6 tygodniach pobierania zasiłku przez matkę, ojciec dziecka może zacząć pobierać świadczenie przez maksymalnie 15 tygodni. Po tym czasie zaczyna się okres wspólny, trwający 16 tygodni ze 100% stawki lub 26 tygodni z 80% stawki. Rodzice mogą podzielić się liczbą tygodni albo tylko jeden z rodziców może pobierać zasiłek. 

Podczas okresu wspólnego, kiedy ojciec pobiera zasiłek rodzicielski, matka musi wrócić do pracy na 75% etatu lub więcej, uczęszczać do szkoły albo nie być w stanie sama opiekować się dzieckiem (np. z powodu poważnej choroby, ale taką należy udokumentować). 

– karta ciąży – dokument musi być wydany po 26 tygodniu ciąży, przetłumaczony na język norweski lub angielski, wymagany przed narodzinami dziecka,
– akt urodzenia – na druku unijnym albo w języku norweskim lub angielskim, wymagany po narodzinach dziecka,
– rejestracja pobytu w Norwegii,
– odcinki z pensji za ostatnie 6 przepracowanych miesięcy,
– dokumentacja poświadczająca powrót matki do pracy lub nauki.

Ojciec dziecka może pobierać zasiłek ojcowski nawet wówczas, gdy tylko on uprawniony jest do tego świadczenia – przykładowo, gdy matka i dziecko mieszkają w Polsce. Podstawowe wymagania to zatrudnienie ojca przez przynajmniej 6 z 10 miesięcy przed porodem oraz roczny dochód w wysokości co najmniej połowy stawki bazowej G (czyli około 48 441,5 NOK). O zasiłek może wnioskować ojciec, który planuje być jedynym opiekunem dziecka w tym czasie. Oznacza to, że matka:
– musi wrócić do pracy na minimum 75% etatu; w przypadku mniejszego wymiaru pracy wysokość zasiłku będzie odpowiednio zmniejszona,
– studiuje w trybie dziennym
– nie jest w stanie opiekować się dzieckiem, na przykład z powodu poważnej choroby (wówczas należy to udokumentować).

Podstawowe dokumenty potrzebne do złożenia wniosku:
– akt urodzenia dziecka – na druku unijnym lub przetłumaczona na język norweski (ewentualnie angielski), 
– rejestracja pobytu w Norwegii lub pozwolenie na pobyt,
– odcinki z pensji za ostatnie 6 z 10 miesięcy,
– dokumentacja poświadczająca powrót matki do pracy lub nauki,
– w przypadku gdy matka mieszka poza Norwegią – paszport matki potwierdzony przez norweską ambasadę, konsultant, komisariat policji lub autoryzowane biuro księgowe w Norwegii.

Masz dwie opcje do wyboru – zasiłek pobierany przez 40 tygodni ze 100% wysokością stawki lub 50 tygodni z 80% wysokością stawki. 

Podstawa zasiłku wyliczana jest na bazie dochodów z 6. z ostatnich 10 miesięcy pracy.  Wysokość zasiłku może osiągnąć nawet kwotę sześciokrotnej stawki G (czyli do 555 456 NOK w ciągu roku). 

Warto wiedzieć, że nie musisz pobierać zasiłku przez 40 lub 50 tygodni bez przerwy. Po 6 tygodniach możesz wrócić do pracy i złożyć wniosek o przerwę w pobieraniu świadczenia. Pozostałe tygodnie musisz jednak wykorzystać do 3 roku życia dziecka. 

Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.
Zdjęcie frontowe: fotolia.pl/royalty free