Sprawdź, czy znasz norweskie nazwy zasiłków i świadczeń

Barnetrygd – zasiłek rodzinny. Wynosi on w Norwegii 970 kr miesięcznie na każde nieletnie dziecko. Aby mieć do niego prawo, trzeba przynależeć do systemu ubezpieczeń społecznych w Norwegii, tj. prowadzić własną działalność gospodarczą, być zatrudnionym na umowę o pracę lub pobierać świadczenia zastępujące dochód z NAV. Odpowiednikiem barnetrygd w Polsce jest zasiłek 500+.

Kontantstøtte – zasiłek opiekuńczy. Pełna stawka zasiłku opiekuńczego wynosi 
7 500 kr miesięcznie na dziecko. W sytuacji, gdy dziecko uczęszcza do przedszkola z dofinansowaniem społecznym, stawka pomniejszana jest w zależności od godzin, które tygodniowo dziecko spędza w przedszkolu. Aby mieć prawo do zasiłku opiekuńczego, należy widnieć w systemie ubezpieczeń społecznych w Norwegii, czyli prowadzić własną działalność gospodarczą, być zatrudnionym na umowę o pracę lub pobierać świadczenia zastępujące dochód z NAV. Ponadto oboje rodzice muszą przynależeć do systemu ubezpieczeń społecznych przez co najmniej 5 lat. Warto zaznaczyć, że sam pobyt w Norwegii wlicza się do lat przynależności do tego systemu.

Engangsstønad – jednorazowa zapomoga, tzw. becikowe. Świadczenie to wynosi obecnie 63 140 kr jednorazowo. Becikowe w Norwegii przysługuje matce, która nie wypracowała sobie prawa do zasiłku macierzyńskiego, lub ojcu, jeżeli matka dziecka umrze, pójdzie do więzienia lub zaginie. Świadczenie to można wybrać także, gdy matka dziecka ma prawo do zasiłku macierzyńskiego, ale nie chce z niego skorzystać.

Foreldrepenger – zasiłek rodzicielski. Świadczenie to dzielimy w zależności od tego, który rodzic ma prawo do pobierania świadczenia.

Foreldrepenger for mor – zasiłek macierzyński. Dotyczy sytuacji, gdy tylko matka dziecka ma prawo do pobierania świadczenia w Norwegii, tj. tylko ona przebywa lub pracuje w Norwegii z dwojga rodziców lub tylko matka wypracowała sobie prawo do wypłacania świadczenia. Wówczas zasiłek przysługuje 3 tygodnie przed porodem oraz 46 lub 56 tygodni po porodzie, w zależności od tego, jaką stawkę procentową wybierze matka dziecka.

Foreldrepenger for far – zasiłek ojcowski. Dotyczy sytuacji, gdy tylko ojciec dziecka ma prawo do świadczenia, tj. tylko ojciec przebywa lub pracuje w Norwegii lub tylko ojciec wypracował sobie prawo do tego zasiłku. W takiej sytuacji może on rozpocząć pobieranie zasiłku od siódmego tygodnia życia dziecka i może pobierać zasiłek ojcowski przez 40 lub 50 tygodni – w zależności od tego, jaka stawka procentowa została wybrana. Warto wiedzieć, że aby ojciec mógł pobierać zasiłek ojcowski, matka dziecka musi wrócić do pracy lub szkoły na co najmniej 3/4 etatu.

Mødrekvote (nazywane często mamma-permisjon) – zasiłek macierzyński wydzielony z zasiłku rodzicielskiego dla obojga rodziców. Zasiłek ten trwa łącznie 15 tygodni: 3 tygodnie przed porodem + 6 obowiązkowych tygodni od razu po porodzie + 9 tygodni do wykorzystania od razu lub później.

Fedrekvote (nazywane często pappa-permisjon) – zasiłek ojcowski wydzielony z zasiłku rodzicielskiego dla obojga rodziców. Zasiłek ten trwa łącznie 15 tygodni. Można rozpocząć pobieranie go zaraz od siódmego tygodnia życia dziecka lub wykorzystać go później. Podczas fedrekvote matka dziecka nie musi wracać do pracy ani rozpoczynać nauki.

Fellesperiode – okres wspólny wydzielony z zasiłku rodzicielskiego dla obojga rodziców. Okres ten może trwać 16 lub 26 tygodni w zależności od tego, jaką stawkę procentową się wybierze. Okres wspólny może pobierać jeden z rodziców lub może zostać podzielony (np. matka dziecka pobierze 10 tygodni, a ojciec 6 tygodni). W sytuacji, gdy ojciec dziecka będzie chciał pobierać zasiłek z okresu wspólnego, matka dziecka musi wrócić do pracy lub szkoły na co najmniej 3/4 etatu.

Dagpenger – zasiłek dla bezrobotnych. Mogą się ubiegać o niego osoby, które same się zwolniły, zostały zwolnione lub ich czas pracy został zredukowany o co najmniej 50%. Aby mieć do niego prawo, należy osiągnąć dochód 145 324,5 NOK brutto za 2017 rok lub 290 649 NOK brutto za lata 2017, 2016 oraz 2015. W trakcie pobierania świadczenia trzeba przebywać na terenie Norwegii we wszystkie dni robocze oraz regularnie wypełniać karty meldunkowe – co 2 tygodnie. Zasiłek może być przyznany na 52 lub 104 tygodnie. Kwota zasiłku to 62,4% dotychczasowego wynagrodzenia.

Dagpenger ved permittering – zasiłek dla osób skierowanych na permittering. Mogą się o niego ubiegać osoby, które zostały skierowane przez pracodawcę na permittering. Aby mieć do niego prawo, należy osiągnąć dochód 145 324,5 NOK brutto za 2017 rok lub 290 649 NOK brutto za lata 2017, 2016 oraz 2015. W trakcie pobierania świadczenia należy przebywać na terenie Norwegii we wszystkie dni robocze (wyjątkiem są pracownicy rotacyjni) oraz regularnie wypełniać karty meldunkowe – co 2 tygodnie.

Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.
Zdjęcie frontowe: fotolia.pl/royalty free