Formy pociagają mnie, ale najbardziej ze wzgledu na przestrzeń, która występuje pomiędzy nimi, mowi autorka prac. Inspirację do swojego malarstwa czerpie ona, częściowo poprzez regularne czytanie wielu czasopism międzynarodowych. Roepstorff interesuje się w większości sprawami politycznymi, czy to w Timorze Wschodnim, Darfurze i na Grenlandii. Ona jest na bieżąco, wie co dzieje się w różnych częściach świata, ale telewizji nie posiada. Roepstorff czyta regularnie Der Spiegiel, TIME, National Geographic, różne gazety- również w trybie online. To właśnie te media dostarczają jej inspiracji do obrazow. Jej prace charakteryzuje estetyczny wyraz, który rozciaga się od szeptów i subtelności, aż do tego co prowokacyjne i kolorowe.
Wystrawa ta oparta jest na motywie
„Wunderkammer”. Jest to szczególna skrzynia skarbów, poprzez którą Roepstorff pragnie pokazać swoje prace wraz z obiektami, które sama wyselekcjonowała ze zbiorów muzealnych i targów staroci. Sciany muzeum pokryte zostały zasłonami, tworząc skoncentrowaną, niemal pobożną atmosferę. Wspaniałe kolaże pokazują fragmenty wycięte z czasopism, oraz tkaniny i przędze, które łączy i plecie w piękne kompozycje. Dodatkowo w pomieszczeniach umieszcza wysokie jodły, kryształy, rzeżby i witryny z różnymi przedmiotami, jak kamienie i złoto, chromowane klucze. Centralną pracą jest „Cichy Teatr”. „Uczestnikami” w tym wielkim przedstawieniu teatru kinetycznego, są magiczne szklane rzeżby, które poruszają się wraz ze światłem i dżwiękiem.
Tematyka jej obrazów rozciąga się
od figuratywnych i aktualnie politycznych, aż do tego co tajemnicze, fantastyczne i groteskowe. Artystka zawsze znajduje nowe sposoby wykorzystania materiałow. Czesto pracuje ona z tzw. kobiecymi materiałami, takimi jak sieci, hafty, skrawki papieru i tkaniny, które łączy ze sobą w potężne polityczne treści. To zderzenie treści i środków wypowiedzi artystki, cechuje również analogiicznie sztukę feministyczną lat 70. Jednak w przeciwieństwie do feministek z lat 70, które skoncentrowały się na kwestii płci – Roepstorff nie ma stałych i ostatecznych rozwiązań - odnośnie problemów społecznych. Niemniej jednak, uznaje je i prezentuje je w sposób poetycki i czesto humorystyczny.
Artystka brała udział w międzynarodowych wystawach indywidualnych, między innymi w Galerie –im Taxispalais, Innsbruck, Austria; Museum fur Gegenwartskunst / Kunstmuseum Basel, Szwajcaria; Kunsthallen Brandts, Odense, Dania; Musac, Leon, Hiszpania i Bonniers Konsthall w Sztokholmie.
Jest ona rownież
reprezentowana przez Projekty Peres w Berlinie i poprzez Galerię Christina Wilson w Kopenhadze.
Katalog wystawy „Dried Dew Driops”, Wunderkammer of Formlessness) jest kooprodukcją pomiędzy Muzeum Narodowym w Oslo i Museum fur Gegenwartskunst Basel. Został on opublikowany przez Hatje Cantz.
Więcej informacji na stronie muzeum:
www.nasjonalmuseet.no
