Praca i pieniądze
Nadszedł czas urlopów i feriepenger. O tych zasadach warto pamiętać
9
Wielkimi krokami zbliża się sezon wakacyjnych wyjazdów. Fotolia.com / Royalty Free
Każdego roku czerwiec jest miesiącem, który oznacza nie tylko koniec roku szkolnego dla dzieci i młodzieży, ale też zapowiada okres urlopowy wśród norweskich pracowników. Wtedy też najczęściej rodzi się wiele pytań w związku z feriepenger: kiedy powinno się otrzymać świadczenie, ile wynosi, a także co zrobić, kiedy pracodawca nie chce wypłacić pieniędzy?
Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź w naszym artykule.
Czym jest feriepenger?
Feriepenger jest wynagrodzeniem, które podczas urlopu ma zastąpić zwykłą pensję. Prawo do wypłaty pieniędzy wypracowuje się w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego, a podstawą do wyliczania dodatku wakacyjnego jest dochód brutto z tego okresu. Warto jednak pamiętać, że nie wliczają się do niego m.in. dodatki związane z podróżami służbowymi czy feriepenger z ubiegłego roku.
Ważna jest też główna zasada, że feriepenger przysługuje tylko osobom, które pozostają w stosunku pracy z norweskim pracodawcą, a także marynarzom i rybakom, którzy mają status norweskiego pracownika – oznacza to, że wynagrodzenia nie otrzymają osoby samozatrudnione czy bezrobotne.
Ważna jest też główna zasada, że feriepenger przysługuje tylko osobom, które pozostają w stosunku pracy z norweskim pracodawcą, a także marynarzom i rybakom, którzy mają status norweskiego pracownika – oznacza to, że wynagrodzenia nie otrzymają osoby samozatrudnione czy bezrobotne.
Każdy pracownik ma obowiązek wykorzystać przysługujące mu dni urlopowe. Nie ma możliwości, aby zamiast wolnego pracownik odebrał odpowiedni ekwiwalent pieniężny.
Ile wynosi?
Wysokość feriepenger zależy nie tylko od dochodów pracownika, ale też od jego wieku czy formy zatrudnienia. Osobom do 60 roku życia przysługuje minimum 10,2 proc. dochodów brutto z ubiegłego roku, podczas gdy starszym pracownikom należy się 12,5 proc. Na lepsze warunki mogą liczyć pracownicy objęci układami zbiorowymi (tariffavtale) – w zależności od zapisów w umowie, feriepenger może wynosić od 12. do nawet 14,5 proc.
Mimo że podstawą do wyliczenia wysokości feriepenger jest w ogólnym rozumieniu pensja z ubiegłego roku, w skład dochodów mogą zaliczać się także niektóre świadczenia socjalne, takie jak zasiłek chorobowy czy rodzicielski. W takich przypadkach istnieją jednak szczegółowe zasady dotyczące terminu i wysokości wypłaty wynagrodzenia.
Mimo że podstawą do wyliczenia wysokości feriepenger jest w ogólnym rozumieniu pensja z ubiegłego roku, w skład dochodów mogą zaliczać się także niektóre świadczenia socjalne, takie jak zasiłek chorobowy czy rodzicielski. W takich przypadkach istnieją jednak szczegółowe zasady dotyczące terminu i wysokości wypłaty wynagrodzenia.
Feriepenger jest opodatkowane, jednak zaliczka na poczet podatku rozłożona jest na 10,5 miesiąca i nie jest pobierana w święta i wakacje. Każdy pracownik ma jednak obowiązek uwzględnić tę kwotę w swoim zeznaniu podatkowym za rok, w którym ją otrzymał.
Wypłata najczęściej w czerwcu
Przepisy jasno mówią, że feriepenger powinno być wypłacone do ostatniego dnia przed zaplanowanym wolnym. W praktyce wielu pracodawców idzie jednak na rękę pracownikom i dodatek pieniężny w całej firmie wypłaca w określonym miesiącu, np. w czerwcu, kiedy zaczyna się sezon urlopowy.
W przypadku kobiet, które pobierały zasiłek ciążowy (svangerskapspenger) w Norwegii oraz osób na zasiłku chorobowym (sykepenger), feriepenger wypłacane jest do 31 maja w roku następującym po tym, w którym pobierano zasiłek.
Wyjątkiem jest też sytuacja, w której umowa o pracę ulega rozwiązaniu – wówczas całość przysługującego wynagrodzenia urlopowego wypracowanego przez pracownika do danego momentu musi zostać wypłacona wraz z ostatnią pensją.
W przypadku kobiet, które pobierały zasiłek ciążowy (svangerskapspenger) w Norwegii oraz osób na zasiłku chorobowym (sykepenger), feriepenger wypłacane jest do 31 maja w roku następującym po tym, w którym pobierano zasiłek.
Wyjątkiem jest też sytuacja, w której umowa o pracę ulega rozwiązaniu – wówczas całość przysługującego wynagrodzenia urlopowego wypracowanego przez pracownika do danego momentu musi zostać wypłacona wraz z ostatnią pensją.
Jeśli pracodawca nie chce zapłacić
Kiedy pracodawca nie chce zapłacić, najważniejsza jest szybka reakcja – należy pamiętać o terminach, po upływie których nie ma szans na uzyskanie pieniędzy.
Pierwszym krokiem jest wysłanie do pracodawcy listu z potwierdzeniem odbioru, w którym domaga się uregulowania należnego feriepenger w określonym czasie. Warto zaznaczyć, że sprawa zostanie przekazana dalej, jeśli kwota nie zostanie zapłacona. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie sytuacji do Rady Rozjemczej (Forliksrådet) – jeśli to nie podziała, sprawę należy skierować do komornika.
O zaległe świadczenie urlopowe można się ubiegać maksymalnie przez trzy lata. Po tym czasie sprawa się przedawnia.
Pierwszym krokiem jest wysłanie do pracodawcy listu z potwierdzeniem odbioru, w którym domaga się uregulowania należnego feriepenger w określonym czasie. Warto zaznaczyć, że sprawa zostanie przekazana dalej, jeśli kwota nie zostanie zapłacona. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie sytuacji do Rady Rozjemczej (Forliksrådet) – jeśli to nie podziała, sprawę należy skierować do komornika.
O zaległe świadczenie urlopowe można się ubiegać maksymalnie przez trzy lata. Po tym czasie sprawa się przedawnia.
To może Cię zainteresować
25-06-2020 20:20
0
-1
Zgłoś
25-06-2020 20:19
0
-1
Zgłoś
19-06-2019 18:46
06-06-2019 12:41
1
0
Zgłoś
06-06-2019 12:01
0
-1
Zgłoś
06-06-2019 11:59
1
0
Zgłoś
06-06-2019 11:56
0
0
Zgłoś
06-06-2019 11:46
0
0
Zgłoś
05-06-2019 02:00
0
0
Zgłoś