Ulga 10%: gdy nie przysługuje nam status pendler

11 marca 2018 08:00

Udostępnij
na Facebooku

Ulga 10%: gdy nie przysługuje nam status pendler

W praktyce ulga przysługuje na pewno osobom, dla których 2017 był pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. fotolia.pl/royalty free

4 kwietnia rozpoczyna się w Norwegii okres rozliczeń podatkowych. Dlatego warto zainteresować się, jakie odpisy komu przysługują i co można dzięki nim uzyskać. Dziś wyjaśniamy najważniejsze kwestie związane z ulgą 10%.

Reklama

Ulga 10% to odpis najczęściej wybierany przez osoby, które przyjeżdżają do Norwegii w celach zarobkowych i same ponoszą koszty swojego utrzymania, jednak z jakiegoś powodu nie przysługuje im status pendler. Zniżka pozwala zmniejszyć kwotę, która ulega opodatkowaniu o 10% osiągniętego dochodu brutto w danym okresie rozliczeniowym. Wartość maksymalna odpisu to 40 000 koron. Ulga nie jest przyznawana automatycznie na skattemeldingu.

Zniżka 10% obowiązuje przez pierwsze dwa lata od momentu osiągnięcia rezydencji podatkowej. Oznacza to tyle, że dopóki ktoś jej nie zdobędzie, może korzystać z ulgi przez lata bez ograniczeń.

Rezydencję podatkową uzyskuje się, jeśli:

– w ciągu 12 miesięcy przebywało się w Norwegii przez co najmniej 183 dni,
– w ciągu 36 miesięcy przebywało się w Norwegii przez co najmniej 270 dni.

W praktyce ulga przysługuje na pewno osobom, dla których 2017 był pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. Status pendler jest zawsze bardziej opłacalny niż ulga 10%, dlatego z tej drugiej opcji warto korzystać tylko, gdy:

– jest się panną/kawalerem,

– samemu opłacało się wszystkie koszty utrzymania, jednak nie posiada się dokumentów niezbędnych do poświadczenia tego faktu,

– ze względu na zbyt małą ilość możliwych do udokumentowania podróży, nie przysługuje prawo do statusu pendler.

Przy zniżce 10% istnieje wymóg wliczenia do dochodu każdej kwoty otrzymanej od pracodawcy z tytułu innych wynagrodzeń niż pensja (np. dieta, dodatkowe świadczenia, koszty podróży). Wszystkie te przychody zostaną dodane do dochodu brutto i opodatkowane, co w niektórych sytuacjach mogłoby znacznie zmniejszyć zwrot i sprawić, że zniżka byłaby kompletnie nieopłacalna w stosunku do rozliczenia standard.

Dokumenty niezbędne do złożenia rozliczenia:

– Zestawienie roczne za 2017 rok – PIT od norweskiego pracodawcy/pracodawców, który określa wysokość zarobków w Norwegii w danym roku oraz wysokość pobranej zaliczki na podatek dochodowy,

– Skattemelding za 2017 rok – wstępne rozliczenie podatkowe, które jest wysyłane przez norweski Urząd Podatkowy na zarejestrowany adres podatnika w Polsce lub w Norwegii bądź poprzez system Altinn,

– Årsoppgave z NAV-u za 2017 rok, czyli rozliczenie roczne, które dokumentuje wszystkie ewentualne zasiłki pobierane w ciągu roku,

– Kody PIN do systemu Altinn/MinID, czyli kody PIN potrzebne do złożenia norweskiego zeznania podatkowego przez internet.

To warto wiedzieć

– Aby małżonkowie mogli rozliczyć się w uldze 10%, oboje muszą mieć do niej prawo – albo przysługuje obydwojgu, albo żadne nie może z niej skorzystać.

– Marynarze oraz pracownicy offshore mają co roku prawo do ulgi 10%.

– Ulga 10 % zawsze wyklucza status pendler i wszystkie inne odpisy z wyjątkiem składek na związki zawodowe, składek na premie emerytalne, odpisu marynarza/rybaka i 2 klasy podatkowej.

By skorzystać z odpisu 10%, podatnik musi się sam o niego ubiegać, nie zostanie on przyznany automatycznie.

Pamiętaj, że jeśli miałeś prawo do odpisu, ale z jakiegoś powodu nie udało ci się z niego skorzystać, możesz odzyskać nadpłacony podatek, składając do Skatteetaten korektę podatkową.

Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.
Zdjęcie frontowe: fotolia.pl/royalty free