Rozliczenia podatkowe w Norwegii nie są obowiązkowe. Jednak w przypadku, kiedy podatnik tego nie zrobi, zostanie rozliczony bez żadnych odpisów. Może się wydawać, że nie mając prawa do żadnych ulg, rozliczać się nie trzeba. Jeśli jednak informacje na wstępnym zeznaniu podatkowym (skattemelding) będą niekompletne lub nieprawidłowe, to podatnik ponosi konsekwencje przedłożenia urzędowi błędnych danych. Skatteetaten może nałożyć dodatkowy karny podatek wysokości 30% podatku należnego, w przypadku jeśli kwota, którą zarobiliśmy w rzeczywistości, była wyższa niż ta zawarta na skattemeldingu.

Aby rozliczyć się z urzędem, potrzebujemy zestawień rocznych od wszystkich pracodawców, u których pracowaliśmy w roku 2017. Dokument ten pracodawca powinien dostarczyć do 15 lutego 2018. Jeżeli ktoś rozlicza się papierowo, to potrzebuje papierowej wersji skattemeldingu, którą można otrzymać pocztą. Natomiast jeśli rozlicza się elektronicznie, skattemelding pobiera sam przez system Altinn, do którego potrzeba kodów MinID.

Pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę, powinni otrzymywać od pracodawcy co miesiąc odcinki z pensji, na których są informacje dotyczące zarobków i potrąceń na poczet podatku dochodowego.  

Pracodawca wystawia też roczne zestawienie zarobków, które podsumowuje cały rok pracy. Na podstawie tego dokumentu Urząd Podatkowy przygotowuje wstępne rozliczenie podatkowe.

Tego typu błędy najczęściej wynikają z automatyzacji lub niedokładności rozpatrywania poszczególnych spraw. To jednak podatnik powinien zauważyć i zgłosić ewentualne błędy urzędowi.

Wszyscy podatnicy mają automatycznie przyznany odpis kosztów uzyskania przychodu (minstefradrag). Urząd Podatkowy bardzo często przyznaje odpis za wszystkie 12 miesięcy w roku. W przypadku kiedy posiadamy stały numer personalny i stałe zamieszkanie w Norwegii, jest to najczęściej poprawnie przyznany odpis. Jeśli jednak posiadamy tymczasowy numer personalny i nie przebywaliśmy w kraju fiordów przez pełen rok, należy podać prawidłową liczbę miesięcy pobytu na terenie Norwegii. 

Ponadto wszyscy podatnicy mogą odliczyć dojazdy do pracy. Do tego należy wyliczyć dokładną liczbę dni pracy w Norwegii oraz odległość między miejscem zamieszkania a pracą. Aby ten odpis był uwzględniony, należy przekroczyć wkład własny, który w 2017 roku wynosił 22 000 NOK.

Warto złożyć zeznanie podatkowe, nawet jeśli nie przysługują nam dodatkowe ulgi. Jednak należy je dokładnie sprawdzić i przeanalizować, zanim zostanie ono wysłane do urzędu. Za wszystkie braki oraz nieprawidłowe informacje odpowiada podatnik, co może skutkować koniecznością płacenia podatku karnego za błędy lub koniecznością zwrotu wypłaconych przez urząd pieniędzy. 


Artykuł powstał przy współpracy z firmą Multinor.