Wbrew powszechnie panującemu przekonaniu, nie tylko osoby podróżujące do rodziny w Polsce mogą skorzystać z odpisów wynikających ze statusu pendler. Warto jednak mieć na uwadze to, że warunki przy samotnym pendlerze są bardziej rygorystyczne i szczegółowe.

Wymogami, które najczęściej przysparzają problemów polskim pracownikom, są kryteria mieszkaniowe. Osoba ubiegająca się o ten odpis musi wynajmować mieszkanie w Norwegii, i posiadać mieszkanie Polsce. Oba domy muszą jednak spełniać zgoła odmienne warunki.

Obrazuje to poniższa tabelka:

Pomimo to, jeśli lokal w Norwegii nie spełnia którejś z wytycznych, można nadal rozliczyć się w statusie samotnego pendlera pod warunkiem, że mieszkanie w Polsce ma dwukrotnie większą powierzchnię na mieszkańca niż lokal w Norwegii.  

Poza tym, warunkiem rozliczenia się w tym statusie jest:  

– udokumentowanie podróży między Norwegią a Polską przynajmniej raz na trzy tygodnie,
– bycie osobą samotną: brak małżonka, życie w konkubinacie (takie osoby są traktowane przez urząd jako samotne),
– udokumentowanie pracy u norweskiego pracodawcy.  

Wymóg podróży przynajmniej raz na trzy tygodnie może zostać złagodzony w wyjątkowych sytuacjach, takich jak choroba czy problemy finansowe.

Osoby, które nie ukończyły 22 lat i nie posiadają własnego mieszkania w Polsce, również mają możliwość rozliczania się w tym statusie, o ile podróżują do swoich rodziców przynajmniej raz na sześć tygodni. Warto jednak mieć na uwadze, że w takiej sytuacji nie istnieje możliwość odliczenia kosztów mieszkania w Norwegii.

Tak jak przy zwykłym pendlerze, najważniejsze jest przygotowanie odpowiedniej dokumentacji.

Aby wszystkie odpisy zostały uwzględnione, do swojej dokumentacji należy dołączyć: 

– zestawienie roczne od pracodawcy za 2017 rok,
– wstępne rozliczenie podatkowe za 2017 rok – Skattemelding,
– w przypadku gdy pobierane były jakieś dodatkowe świadczenia: rozliczenie roczne z NAV-u za 2017 rok – Årsoppgave fra NAV,
– kody PIN/MinID do logowania się w systemie Altinn,
– dokumenty potwierdzające podróże,
– dokumenty potwierdzające wydatki na czynsz i prąd w Norwegii,
– zaświadczenie o posiadaniu lub wynajmowaniu mieszkania w Polsce – akt własności lub umowa najmu,
– umowa najmu lub zaświadczenie od wynajmującego, zawierające informacje na temat dokładnego metrażu oraz liczby lokatorów mieszkania w Norwegii,
– w przypadku osób poniżej 22 roku życia: akt urodzenia.

Enslig pendler to bardzo korzystna opcja dla osób, które nie mają rodziny w Polsce i samodzielnie ponoszą koszty swojego utrzymania w Norwegii. Jeśli jednak nie spełniasz któregoś z warunków przyznania tego odpisu, warto jest zainteresować się innymi odpisami, przede wszystkim ulgą 10%, skierowaną głównie do osób, którym pendler nie przysługuje.  


Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.
Zdjęcie frontowe: fotolia.pl/royalty free