Status pendler przysługuje osobom, które pracują w Norwegii i regularnie (przynajmniej 3 razy w roku) podróżują do rodziny w Polsce. Trzeba jednak spełnić pewne wymagania, aby mieć prawo do takiego rozliczenia.

Do uzyskania statusu pendler niezbędne są 3 podróże do Polski w ciągu roku. Jeżeli przebywałeś w Norwegii 6 miesięcy, liczba wymaganych podróży zmniejsza się do 2.

Warto zaznaczyć, że urząd podatkowy traktuje pełną podróż jako dwa loty lub kursy promem – z Norwegii do Polski oraz z powrotem, z Polski do Norwegii. Kolejność kierunków również ma znaczenie. Odbycie odpowiedniej liczby podróży zwykle nie przysparza tylu problemów, co samo uzyskanie ich potwierdzeń w odpowiedniej jakości.

W przypadku potwierdzeń podróży promowych niezbędne są potwierdzenia, na których widnieje cena biletu.

Kolejnym krokiem jest udokumentowanie posiadania rodziny. Akt małżeństwa lub/i akt urodzenia dziecka to wystarczające dokumenty. Najlepiej jeżeli dokumenty sporządzone są na druku unijnym. W przeciwnym razie należy przetłumaczyć je na język norweski lub angielski.

Same potwierdzenia podróży oraz fakt posiadania dzieci lub współmałżonka, nie są wystarczającym argumentem do uzyskania statusu pendler. Aby móc odliczyć koszty podróży do domu, należy udowodnić, że podróże do Polski rzeczywiście mają na celu spotkanie z rodziną. Dlatego należy przedstawić zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu. Dokument musi być wydany w 2017 roku oraz poświadczać, że przez cały rok 2016 rodzina była zameldowana pod wspólnym adresem. Poza oryginałem dokumentu, należy przedstawić wersję przetłumaczoną na język norweski lub angielski. Wiarygodne tłumaczenie zawiera pieczątkę oraz podpis tłumacza – tłumaczenia nie może sporządzić osoba, która nie ma do tego odpowiednich kompetencji.

W ramach statusu pendler istnieje możliwość odliczenia kosztów poniesionych na mieszkanie w Norwegii. Osoby, które wynajmują mieszkanie, powinny przygotować umowę najmu oraz potwierdzenia opłat za wynajem (i prąd, jeżeli takie opłaty zostały poniesione). 

Należy pamiętać o tym, że urząd nie uzna niepodpisanej umowy najmu ani takiej, na której nie widnieją dane podatnika. Potwierdzenia opłat za mieszkanie również muszą spełnić odpowiednie kryteria, aby urząd je zaakceptował. Przede wszystkim, przelewy powinny być wykonywane bezpośrednio z konta podatnika na konta osoby wynajmującej. Co jednak, jeśli przelewałeś swoją część czynszu do współlokatora, a on wpłacał całość właścicielowi lokalu? Wówczas musisz wysłać także potwierdzenia przelewów od współlokatora do właściciela, aby poniesione koszty zostały uznane.

Należy także zwrócić uwagę na odpowiednie zatytułowanie przelewów. Często jest tak, że to pracodawca zapewnia zakwaterowanie, a należne opłaty potrąca z pensji. W takiej sytuacji wystarczą odcinki z pensji lub zestawienie dochodów od pracodawcy, na którym widnieje łączna kwota potrąceń na poczet mieszkania.

Jednym z dokumentów niezbędnych do rozliczenia podatkowego jest zestawienie dochodów od pracodawcy. To na podstawie tego podsumowania ustalana jest wysokość dochodów w danym roku podatkowym oraz kwota zaliczki podatkowej. Poprzez porównanie podanych przez pracodawcę danych z tymi, które znajdują się na zestawieniu z systemu Altinn (innsynsrapport), można zweryfikować poprawność tych informacji.

Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.