Często jest tak, że nie udaje się zgromadzić kompletu dokumentacji na czas. Wiele osób akceptuje zeznanie podatkowe przygotowane przez Skatteetaten i dopiero po otrzymaniu wyniku składa odwołanie, w którym ubiega się o należne ulgi. Prawo do ulg i odpisów musi zostać potwierdzone odpowiednią dokumentacją. Szczególnie osoby rozliczające się w statusie pendler, powinny zadbać o poprawność załączników.

Do rozliczenia w drugiej klasie podatkowej mają prawo osoby, których małżonek nie pracuje lub osiągany przez niego dochód jest niski. Warunkiem do uzyskania prawa do tej ulgi jest wspólne zameldowanie przez cały rok podatkowy. O odpis nie mogą ubiegać się osoby, które są małżeństwem krócej niż od października poprzedniego roku rozliczeniowego.  

Aby ubiegać się o zmianę klasy podatkowej, do korekty należy dołączyć: akt małżeństwa, zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu, zaświadczenie o zarobkach małżonka.

Odpis kosztów uzyskania przychodu (minstefradrag) ma ogromny wpływ na wynik rozliczenia. Wysokość odpisu uzależniona jest od liczby miesięcy pobytu w Norwegii w danym roku podatkowym. Właśnie w tym punkcie bardzo często pojawiają się nieprawidłowości. Należy pamiętać, że to osoba rozliczająca się musi zadbać o prawidłowość informacji zawartych w złożonym zeznaniu podatkowym.  

Jeżeli w korekcie wnioskujący ubiega się o zwiększenie wysokości minstefradrag, konieczne jest przedłożenie odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej pobyt w Norwegii. Mogą to być np. odcinki z pensji lub potwierdzenia pierwszej i ostatniej podróży odbytej między Norwegią a Polską w danym roku rozliczeniowym.

Jest to odpis przysługujący przez dwa lata od osiągnięcia rezydencji podatkowej. Rezydencję podatkową osiąga ten, kto w ciągu ostatnich 12 miesięcy przebywał w Norwegii ponad 183 dni lub ponad 270 dni w ciągu ostatnich 36 miesięcy. Z odpisu korzystają często osoby, które dopiero niedawno rozpoczęły pracę lub pracownicy sezonowi, którzy są zatrudnieni w Norwegii tylko kilka miesięcy w roku.  

Ulga 10% to odpis, który nie wymaga przedłożenia dodatkowej dokumentacji.

Na podstawie złożonej korekty podatkowej oraz załączonej dokumentacji Skatteetaten weryfikuje prawo do odpisów, o które ubiega się wnioskujący. Od momentu otrzymania odwołania, urząd ma 12 miesięcy na wydanie decyzji. W praktyce wygląda to tak, że w ciągu 3 tygodni od otrzymania odwołania, urząd wysyła wiadomość zwrotną o przewidywanym czasie rozpatrywania sprawy. Zwykle jest tak, że korekty złożone do 6 tygodni od otrzymania wyniku, rozpatrywane są w ciągu 3 miesięcy. 

W przypadku zatwierdzenia poprawności dokumentacji i zasadności wniosku o dodatkowe odpisy, wynik rozliczenia zostaje zmieniony. Jeżeli wynik po korekcie jest wyższy niż ten znajdujący się na Skatteoppgjøret, podatnik otrzymuje zwrot różnicy. Ci, którzy na skutek niepoprawnego rozliczenia otrzymali zwrot podatku, zobowiązani są zwrócić otrzymaną kwotę oraz dopłacić wyliczoną przy korekcie podatkowej sumę. 

Mimo że korekta podatkowa może dotyczyć zeznania podatkowego nawet sprzed kilku lat, wraz z upływem czasu zmniejsza się prawdopodobieństwo zaakceptowania odwołania przez urząd. Już w przypadku korekty złożonej ponad 12 miesięcy od otrzymania wyniku, Skatteetaten wymaga uzasadnienia tak długiej zwłoki.


Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.