Okres podatkowy bywa gorący – i to nie tylko dla firm profesjonalnie zajmujących się rozliczeniami. Zatopieni w dokumentach, bez znajomości norweskich zwrotów i ich polskich odpowiedników, szybko możemy popaść w frustrację. Sprawę ułatwi proste wyjaśnienie terminów, które pojawiają się co roku, przy niemal każdym okresie rozliczeniowym. Prezentujemy słowa-klucze związane z norweskimi podatkami:

A-melding oppsummering – patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Akt urodzenia/małżeństwa – wszelkie akty z urzędu stanu cywilnego są wydawane tylko w miejscu, w którym wydarzyło się dane zdarzenie. Odpisy aktu stanu cywilnego
wydawane są w Polsce przez urzędy stanu cywilnego właściwe terytorialnie dla zdarzenia prawnego (narodzin, śmierci lub zawarcia małżeństwa), którego dotyczy akt. Dla zdarzeń prawnych, które miały miejsce za granicą, właściwy jest urząd, w którym umiejscowiono (zarejestrowano) zagraniczny akt. Akty takie mogą być wydawane na drukach unijnych (w jęz. angielskim), które nie wymagają tłumaczenia na język norweski lub angielski.

Altinn.no – norweski portal internetowy, za pośrednictwem którego można m.in. złożyć zeznanie podatkowe drogą elektroniczną po wcześniejszym zamówieniu kodów Altinn lub MinID, umożliwiających dostęp do systemu. Rozliczanie podatku elektronicznie daje możliwość przedłużenia terminu złożenia zeznania podatkowego do końca maja, co nie dotyczy zeznań papierowych, gdzie termin upływa z końcem kwietnia.

Arbeidsavtale – umowa o pracę.

Årsoppgave fra banken – rozliczenie roczne z norweskiego banku, które dokumentuje
stan konta z dnia 31 grudnia poprzedniego roku.

Årsoppgave fra NAV – rozliczenie roczne wydawane przez NAV, dokumentujące zasiłki
pobrane w ubiegłym roku (np. zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek chorobowy).

Bekreftelse på sluttårsak – dokument wypełniany przez pracodawcę, potwierdza
zwolnienie z pracy. Zawiera m. in. wykaz przepracowanych przez pracownika godzin. Pracodawca powinien dostarczyć wypełniony dokument bezpośrednio do NAV (może też do byłego pracownika, który to powinien dołączyć dokument do wniosku o zasiłek dla bezrobotnych). Dokument ten jest niezbędny do złożenia wniosku o przyznanie zasiłku dla osób bezrobotnych (dagpenger).

Dokumenty potwierdzające koszty związane z opieką nad dziećmi:
• SFO –  płatna świetlica, przedszkole lub płatna opiekunka - zaświadczenie potwierdzające, iż podatnik uiszcza opłaty za dziecko, zaświadczenie musi być
imienne.
• Foreldrefradrag – nazwa odpisu rodzicielskiego.

Druk PD U1/SED U0002 (dawniej E-301) – druk niezbędny w przypadku udokumentowania dochodu z innego kraju EOG (np. Polski). Często potrzebny przy wnioskowaniu o zasiłek dla osób bezrobotnych (dagpenger).

Enslig forsørge – osoba samotnie wychowująca dziecko. Ma ona prawo do specjalnego odpisu podatkowego dla samotnych rodziców, o ile pobiera rozszerzony zasiłek rodzinny (utvidet barnetrygd) z NAV. 

Enslig pendler – osoba samotna, która podróżuje cyklicznie do mieszkania/domu w Polsce (tzw. samotny pendler). 

E-skattekort – elektroniczna karta podatkowa. 

Familiependler – osoba posiadająca rodzinę w Polsce (współmałżonek, dzieci), cyklicznie do niej podróżująca. Familiependler to najpopularniejsza wśród Polaków forma rozliczenia podatkowego w Norwegii. 

Fødselsnummer /D-nummer – 11-cyfrowy norweski numer personalny (odpowiednik polskiego PESEL-u). Pamiętajmy, że D-nummer to tymczasowy numer personalny przyznawany obcokrajowcom, którzy zamierzają przebywać na terenie Norwegii krócej niż 6 miesięcy. Fødselsnummer jest numerem stałym, który otrzymujemy raz na całe życie. Powinniśmy ubiegać się o niego w Skatteetaten lub w Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych, jeśli z góry wiemy, że zamierzamy przebywać w Norwegii dłużej niż pół roku.

Folkeregisteret – urząd ewidencji ludności w Norwegii, który przechowuje np. dane adresowe podatników. Na adresy podane w Folkeregisteret wysyłane są wszelkie dokumenty w formie papierowej (np. Skattemelding, kody MinID). 

Forskuddstrekk – zaliczka na podatek dochodowy w Norwegii, odprowadzana przez pracodawcę z wynagrodzenia brutto pracownika do urzędu poborcy podatkowego. 

Fradrag – ogólny termin, oznaczający odpis podatkowy. 

Husleie – opłata za czynsz, jeden z najczęściej odliczanych wydatków w Norwegii w statusie pendler, można ją znaleźć np. na odcinkach z pensji, jeśli pracodawca potrącał z wynagrodzenia pracownika kwoty na rzecz zakwaterowania w Norwegii.

Inntekt – dochód brutto podatnika norweskiego.

Inntektskatt – podatek dochodowy w Norwegii, składa się na niego podatek dla państwa norweskiego (fellesskatt) oraz podatek dla konkretnej gminy (kommune), w której pracował podatnik. Stawka podatku dochodowego w Norwegii za 2014 rok wynosi 27% od podstawy opodatkowania (dochód brutto minus odpisy). 

Karta ciąży – dokument wystawiany przed porodem, potwierdzający termin porodu.
Powinien być przetłumaczony na język norweski lub angielski.

Karta pokładowa/Potwierdzenie rezerwacji – na dokumencie muszą znajdować
się daty podróży, trasa oraz dane podróżującego. Podróżowałeś promem? Przygotuj również imienne potwierdzenia opłat za przejazd płatnymi drogami – możliwe, że będziesz mógł odpisać także te koszty.

Kody MinID – kody PIN niezbędne do złożenia norweskiego zeznania podatkowego drogą elektroniczną.

Książeczka marynarska – dokumentacja potwierdzająca daty zamustrowania oraz
wymustrowania marynarza w ciągu roku podatkowego.

Lønnsoppgave  – roczny dokument od pracodawcy/pracodawców, czyli odpowiednik polskiego PIT-u, który określa wysokość zarobków i innych świadczeń uzyskanych od pracodawcy/pracodawców za dany rok podatkowy oraz wysokości pobranej zaliczki na podatek dochodowy w Norwegii.

Lønns - og trekkoppgave – patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Lønnslipp – odcinek miesięczny z pensji, popularnie zwany również payslipem. Dokument wystawiany co miesiąc przez pracodawcę, stwierdzający dochód za miesiąc, którego dotyczy oraz ewentualne potrącenia (np. za mieszkanie, prąd czy bilety lotnicze). Lønnslipp może być wykorzystany do udokumentowania np. wydatków na mieszkanie czy prąd w Norwegii w statusie pendler. Odcinki można również wykorzystywać do sprawdzenia poprawności dochodów wyszczególnionych na skattemeldingu, w przypadku braku lub zagubienia Lønns- og trekkoppgave.

Minstefradrag – podstawowy odpis każdego podatnika norweskiego, odpowiednik polskiego kosztu uzyskania przychodu. Jego wysokość (stanowi 43% przychodu) jest uzależniona od liczby miesięcy pobytu w Norwegii w danym roku podatkowym, wysokości dochodów oraz przedziałów określonych przez norweski Urząd Podatkowy. 

Pendler – tzw. osoba dojeżdżająca, która z powodu pracy w Norwegii mieszka poza Polską, ale regularnie odwiedza kraj pochodzenia, gdzie jest zameldowana na stałe. Dzięki rozliczeniu w statusie pendler można zyskać wiele odliczeń od dochodu z tytułu dodatkowych wydatków, np. kosztów wyżywienia, zakwaterowania czy podróży z Norwegii do Polski.

Rozróżniamy dwa rodzaje statusu pendler:
– pendler samotny (enslig pendler),
– pendler do rodziny (familiependler).

Pendler do rodziny wybiera się do kraju np. w celu odwiedzenia dzieci i małżonka. Pendler samotny wybierze się w podróż do Polski np. po to, by wrócić do swojego mieszkania, czy odwiedzić rodziców. 

Więcej o temacie pendlera przeczytacie tutaj.

Pendlerutgifte – wydatki, które można odliczyć od podatku, jeśli rozlicza się w statusie pendler. Mogą to być np. koszty podróży między Norwegią a Polską oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia w Norwegii. Pamiętajmy o rozróżnieniu na pendlera samotnego i pendlera do rodziny – w obu przypadkach ulga jest możliwa.

O szczegółach ulg dla pendlerów przeczytacie tutaj.

Paszport matki dziecka potwierdzony przez placówkę dyplomatyczną – wnioski
o wyrobienie nowego paszportu składa się w urzędzie wojewódzkim lub w delegaturze
urzędu wojewódzkiego. W Polsce poświadczenia z oryginałem może dokonać pracownik ambasady lub konsulatu Norwegii. Ambasada znajduje się w Warszawie, a konsulaty można znaleźć w Gdyni, Szczecinie i Krakowie. W Norwegii dokument
może poświadczyć urzędnik państwowy.

Potwierdzenia opłat za mieszkanie – przede wszystkim, przelewy powinny być wykonywane bezpośrednio z konta podatnika na konto osoby wynajmującej mieszkanie.
Co jednak, jeśli przelewałeś swoją część czynszu do współlokatora, a on wpłacał całość
właścicielowi lokalu? Wówczas musisz wysłać także potwierdzenia przelewów od współlokatora do właściciela, aby poniesione koszty zostały uznane.

Należy także zwrócić uwagę na odpowiednie tytułowanie przelewów. Często jest
tak, że to pracodawca zapewnia zakwaterowanie, a należne opłaty potrąca z pensji.
W takiej sytuacji wystarczą odcinki z pensji lub zestawienie dochodów od pracodawcy,
na którym widnieje łączna kwota potrąceń na poczet mieszkania.

Potwierdzenie zatrudnienia od pracodawcy – wydaje pracodawca na żądanie pracownika. Zawiera informacje o statusie zatrudnionej osoby. Dokument potrzebny
przy składaniu podania o druki E-106 oraz E-109.

Restskatt – dopłata podatkowa. Rozliczenia roczne z instytucji udzielających kredytów
– zaświadczenie o wysokości spłaconych odsetek za rok, za który się rozliczamy.

Registreringsbevis – dokument potwierdzający rejestrację pobytu w Norwegii. Jeden
z podstawowych dokumentów koniecznych do przedłożenia w momencie wnioskowania
o zasiłek rodzinny bądź opiekuńczy. Dokument wydawany na czas nieokreślony.

Rozliczenia roczne z instytucji udzielających kredytów – zaświadczenie o wysokości
spłaconych odsetek za rok, za który się rozliczamy.

Skattemelding – dawniej: Selvangivelse (ang. Tax Return) – wstępne zeznanie podatkowe przysyłane na początku kwietnia przez norweski Urząd Podatkowy. Skattemelding zawiera wykaz dochodów, odliczeń, majątku i długów podatnika z ostatniego roku podatkowego i jest wysyłane na zarejestrowany w norweskim rejestrze ludności (Folkeregisteret) adres podatnika w Polsce lub w Norwegii. 

SFU/COFTA – Urząd Skarbowy ds. Cudzoziemców, rozpatrujący rozliczenia podatkowe wszystkich pracowników zatrudnianych przez firmy zagraniczne (np. polskie, litewskie itp.) w Norwegii. 

Skatt til gode – zwrot podatku z Norwegii, wyszczególniany na dokumencie Skatteoppgjør. 

Skatteetaten – norweski Urząd Podatkowy. 

Skattefradrag – odliczenie, odpis od podatku. Osoby pracujące w Norwegii mogą mieć prawo do wielu odpisów, np. ulgi dla osób dojeżdżających do pracy na własny koszt, ulg związanych ze statusem pendler i innych. 

Skatteklasse 2 – Druga klasa podatkowa – prawo do rozliczania się w drugiej klasie podatkowej mają osoby pracujące w Norwegii i utrzymujące współmałżonka (dochód brutto współmałżonka za 2017 rok nie mógł przekroczyć kwoty 46 640 NOK.

Więcej o Skatteklasse 2 przeczytacie tutaj.

Skattekontor – lokalny oddział Urzędu Podatkowego w Norwegii. 

Skattekort – norweska karta podatkowa. 

Skatteopgjør (ang. Tax Assessment Notice) – roczny wynik rozliczenia podatkowego przesyłany po rozpatrzeniu wypełnionego zeznania podatkowego przez Urząd Podatkowy. Dokument ten pokazuje kwotę zwrotu podatku bądź ewentualnej dopłaty na rzecz Skatteetaten. 

Skatteoppgjør (ang. Tax Assessment Notice) – wynik rozliczenia podatkowego zawierający informację o zwrocie lub możliwej dopłacie podatku w Norwegii. Dokument
wysyłany jest podatnikowi po okresie rozliczeń podatkowych (najpóźniej
na koniec października).

Sluttattest – jest to świadectwo pracy, które wystawia pracodawca po zakończeniu
współpracy.

Sammenstilling til inntektsmottaker – patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Standardfradrag 10% – ulga podatkowa 10%, często określana jako zniżka 10%. Prawo do tej ulgi mają osoby, dla których rok poprzedni rok był pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. Ulga 10% jest korzystna głównie dla osób samotnych, które ponosiły koszty życia i pracy w Norwegii, lecz nie mają prawa do odpisów pendlera. 

Więcej o temacie przeczytacie tutaj. 

Trygdeavgift – składka na ubezpieczenie społeczne (odpowiednik polskiej składki ZUS), będąca częścią obciążenia podatkowego pracownika w Norwegii. Jej wysokość za 2017 rok wynosi 8,2 od rocznego dochodu brutto pracownika.

Umowa najmu pokoju/mieszkania/domu – należy pamiętać o tym, że urząd nie
uzna niepodpisanej umowy najmu ani takiej, na której nie widnieją dane podatnika.

Utliknet skatt – całość obciążenia podatkowego za dany rok podatkowy (podatek dochodowy + składka na ubezpieczenie społeczne), pozycja wyszczególniona na dokumencie Skatteoppgjør. 

Utskrift av likningen – dokument przesyłany wraz z wynikiem rozliczenia podatkowego (Skatteoppgjør), pokazujący wszystkie dochody, odpisy czy majątek podatnika za dany rok podatkowy.

Zaświadczenie o przynależności do systemu ubezpieczeń społecznych – o dokument należy wnioskować w polskim ZUS-ie (odbiór zaświadczenia osobisty
lub przez pełnomocnika w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS). W przypadku
gdy zaświadczenie nie zostanie odebrane w terminie 14 dni od dnia wystawienia, mimo dyspozycji osobistego odbioru, zaświadczenie będzie włączone do akt.

Zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu z rodziną – zaświadczenie można uzyskać w urzędzie miasta/gminy, w której jest się zameldowanym. Poświadcza posiadanie wspólnego adresu z dzieckiem i/lub małżonkiem, wymagane przez norweski
urząd.

Zaświadczenie o dochodach współmałżonka – zaświadczenie o wysokości dochodu
za dany rok wydaje urząd skarbowy na żądanie zainteresowanego. Dokument potwierdza
informacje, jakimi dysponuje organ - dochody oraz obroty działalności gospodarczej.
Zestawienie dochodów od pracodawcy - dokument wydawany przez pracodawcę. Odpowiednik polskiego PIT-a. Znajdują się na nim informacje o uzyskanym dochodzie, a także o wysokości zaliczki potrąconej na norweski podatek dochodowy. Uwaga! Jeżeli miałeś więcej niż jednego pracodawcę w roku 2017, do rozliczenia potrzebne będą zestawienia od każdego z nich.

Najpopularniejsze nazwy tego dokumentu to:
Lønnsoppgave, Lønns-og trekkoppgave, A-melding oppsummering, Sammenstilling
til inntektsmottaker.


Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.