Życie w Norwegii
Nie wszystkim dzieciom imigrantów jest w Norwegii dobrze
Do Norwegii przyjeżdżają już całe rodziny, rodzą się tutaj dzieci przyjezdnych. Nie wszystkim podoba się na północy.
Children's Worlds to międzynarodowa ankieta, badająca poziom zadowolenia życia dzieci na całym świecie. Opublikowano właśnie wyniki badań z lat 2013-2015, które pokazują jak m.in. żyje się najmłodszym z Polski, Rumunii, Turcji, Algierii i wielu innych w Norwegii. W Norwegii ok. 14% całego społeczeństwa to imigranci.
Nie zawsze dobrze
Jak wynika z ankiety, większość dzieci czuje się w Norwegii bardzo dobrze, ale są pewne wyjątki. Chodzi tutaj o dzieci imigrantów i długość ich pobytu w Norwegii. Duże znaczenie w kwestii tego, czy dane dziecko dobrze się czuje w Norwegii ma fakt, czy urodziło się na miejscu, czy też w wieku kilku lat wyemigrowało. Dzieciom, której urodziły się w Norwegii mieszka się tam znacznie lepiej, niż przyjezdnym.
Dzieci, które razem z rodzicami muszą się przeprowadzić przeżywają spory stres i potrzebują czasu, aby się zadomowić, poznać język, nowych znajomych przyzwyczaić się do zmian.
Znaj swoje prawa
Norweskie dzieci dobrze znają swoje prawa. Aż 77% małych respondentów w Norwegii wie (w Polsce 71%), jakie ma prawa i 84% twierdzi, że dorośli respektują prawa dzieci. To bardzo wysoki wynik. Na pytanie o to, czy dorośli respektują prawa dzieci, odpowiedzi w innych badanych krajach kształtowały się na poziomie 50% w Polsce 46%).
Pytano też o kwestie związane z rodziną, czasem wolnym, przyjaźniami, szkołą, pieniędzmi i poziomem zadowolenia z życia. Okazało się, że dzieci z Europy są najbardziej zadowolone ze swojego życia towarzyskiego, dzieci z Afryki doceniają czas spędzony w szkole. Jeśli chodzi o zadowolenie z poziomu życia, to bardzo zadowoleni są mali Algierczycy, Kolumbijczycy, Izraelczycy, Norwegowie, Rumuni, Hiszpanie i Turcy, nieco mniej Polacy, Etiopczycy, Anglicy i Koreańczycy Południowi.
Rodzina, finanse i samoocena
Na pytanie, czy „jesteś pozytywnie nastawiony do przyszłości", na szczycie zadowolonych znaleźli się Rumuni, Turcy, Kolumbijczycy i Norwegowie, ostatnia trójka to Niemcy, Polska i Korea Południowa. Dzieci z Polski i Norwegii czują się w swoich domach najbezpieczniej, najwięcej Polaków przyznało też, że ma w domu ciche miejsce do nauki.
Młodzi Polacy spędzają mnóstwo czasu nad książkami.
Zarówno mali Polacy, jak i mali Norwegowie nie martwią się o finanse rodzinne, oba narody twierdzą też, że mają wielu przyjaciół (Norwegowie są z przyjaciół zadowoleni, Polacy za to niekoniecznie). Polacy, jeśli chodzi o poziom zadowolenia z nauczania w szkole i relacji z nauczycielami, lasują się na końcu zestawienia.
Zarówno dzieci z Polski i z Norwegii są zadowolone z otoczenia, w którym mieszkają, mają się gdzie bawić i czują się bezpiecznie. Dzieci zapytane o postrzeganie samych siebie odpowiedziały, że są zadowolone ze swojego zdrowia, ale już nie do końca ze swojego wyglądu (zwłaszcza Europejczycy nie podobają się sobie tak bardzo, jak Afrykańczycy). Okazało się, że młodzi Polacy i Norwegowie najczęściej uprawiają sporty i ćwiczą, polskie dzieci dość często chodzą też na zajęcia pozalekcyjne i korepetycje, bardzo często pomagają też w domu (85% codziennie).
Badania odzwierciedlają w pewnym stopniu uwarunkowania kulturowe, dlatego dzieciom, które przeprowadziły się do Norwegii po kilku latach mieszkania np. w Polsce, trudno jest się z pewnością pozbyć przyzwyczajeń i dostosować się do nowego trybu życia. Norwescy eksperci są zdania, że pomocy z aklimatyzacją powinno dzieciom udzielać barnevernet, czyli urząd ds. ochrony dzieci. Czy takie działania zmieniłby oblicze instytucji, które imigranci z reguły bardzo się boją?
Źródło: isciweb.org, forskning.no, zdjęcie frontowe: fotolia - royalty free
Reklama
To może Cię zainteresować
3