Czym są årsavgift, egenandel i bilforsikring? Musisz znać te terminy, jeśli ubezpieczasz samochód [SŁOWNICZEK]

17 czerwca 2017 08:00

Udostępnij
na Facebooku

Czym są årsavgift, egenandel i bilforsikring? Musisz znać te terminy, jeśli ubezpieczasz samochód [SŁOWNICZEK]

Zapoznaj się z tymi terminami, zanim wybierzesz ubezpieczenie. MN

Przed ubezpieczeniem auta w Norwegii warto zaznajomić się z terminami pojawiającymi się zawsze w dokumentach niezbędnych przy tym procesie. Co jest odpowiednikiem polskiego OC, jakiej formy zabezpieczenia potrzebujemy, by pokryło uszkodzenia również naszego własnego auta po kolizji? Wyjaśniamy!

W kolejnej części naszego minisłownika postaramy się pomóc odróżnić poszczególne rodzaje ubezpieczeń samochodu i przybliżyć pojęcia związane z opłatami obowiązującymi właścicieli samochodów w Norwegii.

Czytaj też: Słowniczek terminów: fødselsnummer, lønnslipp, forbrukslån

Forsikring – ubezpieczenie.

Bilforsikring – ogólnie: ubezpieczenie samochodu. W Norwegii zawarcie umowy OC z towarzystwem ubezpieczeniowym jest obowiązkowe, wymagane przez prawo.

Ansvarforsikring – ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Podstawowa, obowiązkowa (i jednocześnie najtańsza) opcja ubezpieczenia samochodu. Często korzystają z niej osoby, które rzadko jeżdżą samochodem lub poruszają się pojazdem. Takie ubezpieczenie pokrywa przede wszystkim odpowiedzialność kierowcy za spowodowane szkody, czyli naprawę samochodu poszkodowanego. Nie pokrywa zaś kosztów naprawy samochodu osoby, która spowodowała kolizję.

Ansvarforsikring zawiera zazwyczaj również opcję fører-passasjerulykke, która pokrywa koszty związane ze śmiercią kierowcy lub pasażera (do 100 tys. koron) oraz stały uszczerbek na zdrowiu (do 200 tys. koron).

Delkasko – kasko częściowe. Forma dobrowolnego ubezpieczenia pokrywająca, poza tymi aspektami co klasyczne OC, szkody w razie pożaru, uszkodzenia szyby bądź włamania, jak również potrzeby skorzystania z pomocy drogowej w całej Europie. Nie pokrywa natomiast szkód w razie kolizji drogowej. Ten typ ubezpieczenia zaleca się w przypadku, gdy samochód ma więcej niż 10 lat.

Kasko – dobrowolne ubezpieczenie, które oprócz kasko częściowego pokrywa szkody własnego samochodu powstałe w wyniku kolizji, zjechania z drogi itp. Może mieć jednak pewne ograniczenia w przypadku uszkodzenia wyposażenia dodatkowego (np. bagażnika dachowego, drogiego sprzętu grającego itd.).

Superforsikring – dodatkowe odszkodowanie w przypadku całkowitego zniszczenia lub uszkodzenia auta, w tym silnika i biegów.

W pakiecie kasko znajduje się często zwrot kosztów po zewnętrznych uszkodzeniach auta będących wynikiem na przykład zderzenia (sammenstøt), pożaru (brann), kradzieży (tyveri) czy chociażby aktów wandalizmu (hærverk).

Jak zaoszczędzić, co wybrać i wiedzieć o ubezpieczeniu samochodu w Norwegii?

Egenandel – wkład własny. Koszty, które musi ponieść ubezpieczony w przypadku wypłaty odszkodowania. Przykładowo: kierowca posiadający tylko ubezpieczenie kasko i chcący z niego skorzystać przy naprawie samochodu po kolizji będzie musiał dołożyć pewną sumę pieniędzy.

Årsavgift – podatek roczny od pojazdu. Opłata gwarantująca ważne tablice rejestracyjne i obowiązująca od 1 stycznia do końca roku. Obowiązek zapłaty spoczywa na wszystkich osobach, które 1 stycznia 2017 roku były zarejestrowane jako właściciele pojazdów.

Część kierowców w Norwegii, których ubezpieczenie obejmuje 2018 rok, płaci już nowy podatek – trafikkforsikringsavgift,

Nieopłacenie podatku rocznego w terminie wiąże się z karą finansową: właściciele motocykli i samochodów będą musieli uiścić dodatkowo do ceny ubezpieczenia 250 koron, zaś wszystkich pozostałych pojazdów – 50 koron.

Trafikkforsikringsavgift – nowy podatek, który ma zastąpić årsavgift. Od nowego roku ma być płatny jednorazowo albo na raty, a kierowca zapłaci go w swojej ubezpieczalni razem z ubezpieczeniem za pojazd.

Należy także dokonać rocznej opłaty drogowej za pojazd ze zdjętymi tablicami rejestracyjnymi, jeśli nie zostanie on oddany do kasacji przed 20 dniem marca danego roku. Oddanie pojazdu do kasacji do dnia 20 marca zwalnia z opłaty.

Ten moduł wyświetla się tylko na wersji dla telefonów

Reklama

Kontrollmerke – naklejka kontrolna. Dowód zapłaty rocznej opłaty drogowej, który należy przykleić na tablice rejestracyjne.

Rettshjelpforsikring – ubezpieczenie od kosztów pomocy prawnej, standardowy element każdego ubezpieczenia samochodowego. Górna granica wydatków to około 80 tys. koron. Rettshjelp – ogółem: pomoc prawa.

Skiltnummer – numer rejestracyjny.
Nummerskilt – tablica rejestracyjna.
Registreringsår – data rejestracji pojazdu.

EU-kontroll – obowiązkowa kontrola samochodów zarejestrowanych w Norwegii pod kątem bezpieczeństwa i ochrony środowiska. W przypadku pojazdów poniżej 3500 kg pierwsza kontrola obowiązuje po 4 latach kalendarzowych od pierwszej rejestracji pojazdu, natomiast kolejne powinny być przeprowadzane co 2 lata. EU-kontroll nie można wykonać za granicą, jedynie na terenie Norwegii.

Årlig kjørelengde – przewidywany dystans, jaki miałoby przebyć auto w ciągu najbliższych 12 miesięcu od momentu ubezpieczenia.Przebieg będzie miał oczywiście wpływ na cenę ubezpieczenia, jednak nie warto ryzykować i go zaniżać.

Bonus – zniżka na ubezpieczenie. W zależności od oferty ubezpieczyciela właściciel pojazdu może liczyć na pewne obniżki cen ubezpieczenia, przykładowo kiedy ubezpiecza swój pierwszy samochód albo dwa własne pojazdy w tej samej firmie. Bonusy mogą również przechodzić na poszczególne pojazdy po zmianie ich właściciela i wzrastać w ramach uznania za bezkolizyjny rok. Istnieje także możliwość przeniesienia na norweskie warunki zniżek z Polski.

Źródła: nyinorge.no, skatteetaten.no, vegvesen.no, regjeringen.no

Reklama