3
Jeśli zamawia się towary z zagranicy, np. przez zagraniczne sklepy internetowe, wówczas trzeba je oclić. Poniżej znajdują się przydatne informacje na temat przepisów związanych z ocleniem towarów zakupionych przez Internet.
Jakie towary są bezcłowe (nie podlegają ani cłu ani innym opłatom)?Z reguły wszystkie towary importowane do Norwegii podlegają opłatom importowym. Wyjątkami są:
- Przesyłki z zagranicy o wartości do 200 koron (bez kosztów transportu i ubezpieczenia).
- Książki - niezależnie od ich wartości - importowane przez osoby prywatne na własny użytek.
Alkohol i wyroby tytoniowe nie mogą być importowane bez specjalnych zezwoleń.
Przesyłki, które zawierają zarówno towary podlegające jak i niepodlegające opłatom importowym
Jeśli osoba zamawia takie towary razem w jednej przesyłce, musi ona oclić przesyłkę, jeśli łączna wartość towarów przekracza 200 koron.
Przykład:
Przesyłka zawiera zarówno:
- bezcłową książkę do 150 koron
- podlegającą opłatom płytę CD do 100 koron
Jakich towarów nie wolno wwozić do Norwegii?
Mamy cały szereg towarów, których nie można importować do Norwegii bez posiadania specjalnych zezwoleń.
Przykłady towarów, które objęte są zakazem importu (bez zezwolenia):
Wyroby tytoniowe
Alkohol
Leki
Broń
Rośliny
Zwierzęta
Żywność
Aby uzyskać więcej informacji na temat przepisów związanych z poszczególnymi towarami, zaleca się skontaktowanie z tą instancją, która jest odpowiedzialna za wyżej wymienione przepisy.
Lista towarów, których nie można importować, nie jest kompletna. W przypadku wątpliwości co do tego, czy potrzebne jest specjalne zezwolenie na import danego towaru, należy skontaktować się z Urzędem Celnym (Tollvesenet).
Kopie pirackie
Prawo zakazuje importu kopii pirackich po to, aby sprzedawać je w Norwegii. Towarami pirackimi są np. towary markowe, które łamią niematerialne prawa osoby, która jest właścicielem marki.
Import towarów pirackich w celu prywatnego użytku jest regulowany w różnych ustawach. Przykładowo istnieją osobne przepisy związane z prawem własności intelektualnej chronionym przez prawo autorskie (takie dziedziny jak sztuka, programy komputerowe, DVD itd.).
Gdzie znajduje się mój towar?
Z reguły to firma, od której kupuje się dany towar, wybiera przewoźnika, który go przetransportuje. Jeśli odbiorca chce, aby towar był dostarczony przez konkretnie wybranego przewoźnika lub chce wiedzieć, kto transportuje zakupiony towar, musi się on skontaktować ze sprzedawcą towaru.
Kiedy towar znajdzie się w Norwegii, umieszcza się go w magazynie przewoźnika (magazyn celny) w oczekiwaniu na oclenie. To, jaki będzie to magazyn zależy m.in. od tego:
- dokąd (miejsce) w Norwegii przywieziony jest towar
- kto transportuje towar i czy ma swój własny magazyn
Urząd Celny (Tollvesenet) nie może podać, kto transportuje dany towar, gdzie ten towar się w danej chwili znajduje lub w jakim magazynie leży. Można się tego dowiedzieć od osoby, która transportuje towar lub w magazynie, w którym towar jest przechowywany.
Towar będzie leżał w magazynie celnym do momentu oclenia. Nie można oclić towarów, zanim nie otrzyma się wiadomości o ich nadejściu i nie otrzyma wiadomości przybycia od przewoźnika lub magazynu celnego.
W jaki sposób można oclić towary?
Przewoźnik (ta osoba, która przewozi towar i/lub przechowuje go dla odbiorcy) najczęściej automatycznie zajmuje się także ocleniem towaru za odbiorcę. Jeśli odbiorca nie chce, aby przewoźnik oclił towary, powinno się go o tym poinformować wcześniej. Sprzedający/nadawca będzie mógł udzielić informacji na temat tego, jaka firma transportowa zajmuje się przewozem towaru. Może to być np. poczta lub inny spedytor.
Odbiorca ma prawo do:
a)oclenia towarów samemu lub do
b)poproszenie innej firmy o oclenie towarów za niego
a) Oclenie towarów samemu:
Jeśli odbiorca chce sam oclić towary, wówczas nie będzie musiał on płacić opłaty za samo oclenie, ale firma przewozowa najczęściej nakłada opłaty za dostarczenie i przechowywanie towaru.
Towar można oclić samemu w następujący sposób:
- Korzystając z opcji oclenia na stronie toll.no
Na tej stronie można oclić towary o wartości od 200 do 1000 koron, jeśli nie podlegają one specjalnym opłatom i zezwoleniom importowym. Oclić towar można dopiero, gdy otrzyma się od przewoźnika wiadomość o nadejściu towaru z numerem referencyjnym.
Jeśli wartość towaru przekracza 1000 koron albo podlega on specjalnym opłatom i/lub zezwoleniom importowym, wówczas towar musi zostać oclony za odbiorcę, albo przez firmę transportową (spedytora) albo odbiorca musi sam zgłosić się do Urzędu Celnego. Na stronie internetowej toll.no nie moża oclić towarów, których wartość przekracza 1000 koron. - Zgłoszenie się w Urzędzie Celnym
Odbiorca może sam oclić towar przez osobiste stawienie się w biurze urzędu celnego w miejscu zamieszkania, gdzie może otrzymać pomoc od urzędnika celnego. Towar musi znajdować się już w Norwegii i leżeć w magazynie celnym.
Podczas wizyty w Urzędzie Celnym trzeba mieć ze sobą następujące dokumenty:
- fakturę (lub paragon, wyciąg z konta albo jakiś dokument pokazujący wartość towaru)
- dokumenty przewozowe
- wiadomość o przybyciu towaru, którą odbiorca otrzymał od przewoźnika
- ewentualne zezwolenia itp.
b) Poprosić inną firmę, aby ocliła towary za odbiorcę:
Odbiorca może swobodnie wybrać firmę, która ocli za niego towary. Nie musi to być koniecznie przewoźnik towaru lub właściciel magazynu celnego.
Większość firm żąda opłaty za transport lub oclenie towaru za odbiorcę. Urząd Celny nie posiada informacji na temat tego, jak wysokie są takie opłaty.
NB! Odbiorca nie może zacząć używać otrzymanego towaru, zanim nie zostanie on oclony i zanim nie zapłaci on cła i opłat importowych.
Co trzeba zapłacić?
Towary, których wartość nie przekracza 200 koron nie podlegają ocleniu i opłatom importowym.
Jeśli odbiorca zakupi towar, którego łączna wartość wynosi mniej niż 200 koron, nie musi on płacić cła i innych opłat. Odbiorca będzie musiał jednak prawdopodobnie dokonać opłaty za transport towaru. Próg 200 koron jest obliczany w momencie oclenia zgodnie z przelicznikiem walut stosowanym przez Urząd Celny.
Jeśli odbiorca kupi np. DVD za 199 koron, a opłata pocztowa porto wynosi 40 koron, wówczas nie musi on płacić cła i opłat importowych za DVD.
Towary, których wartość wynosi 200 koron lub więcej, muszą zostać oclone.
Towary, których łączna wartość wynosi 200 koron lub więcej, muszą zostać oclone. Cło i opłaty importowe wylicza się z łącznej sumy:
- wartości towaru
- kosztów transportu towaru
- ewentualnych kosztów ubezpieczenia towaru
- Cło
Większość towarów jest bezcłowa, ale jeśli odbiorca zakupił ubrania, tekstylia lub środki spożywcze, np. ręczniki, pościel, firany itp., wówczas musi zapłacić za nie cło.
Przykłady towarów, które nie podlegają ocleniu:
- telewizory
- płyty DVD
- płyty CD
- komputery
- drukarki
- skanery
- lornetki
- aparaty fotograficzne
- buty i kozaki
- części samochodowe
- meble
- sprzęt sportowy, z wyjątkiem odzieży sportowej
- okulary lecznicze i okulary przeciwsłoneczne
- torebki, torby i plecaki
- artykuły sanitarne (wanny, zlewy, kabiny prysznicowe)
- kosmetyki (szminki, kremy, mydła, szampony)
- wózki dziecięce
- rowery
- narzędzia (elektroniczne i mechaniczne)
- ozdoby
- szklanki do picia, towary szklane (lustra itd.)
- serwisy i porcelana
- plakaty - VAT
Odbiorca musi zapłacić 25 procent VAT-u od wszystkich importowanych towarów. Trzeba go zapłacić bez względu na to, czy towar podlega ocleniu i specjalnym opłatom, czy nie.
Książki zamawiane przez osoby prywatne na własny użytek są zwolnione z cła i opłat importowych. Ten wyjątek obowiązuje niezależnie od wartości książki. Aby dowiedzieć się więcej na temat tego, co rozumie się przez książki, można wejść na stronę http://193.156.24.25/for/sf/fd/td-19691220-0002-0.html - Specjalne opłaty importowe
Niektóre towary podlegają także specjalnym opłatom importowym. Więcej informacji na ten temat znajduje się tu: http://www.toll.no/templates_TAD/Category.aspx?id=69614&epslanguage=NO - Opłaty celne
Firma, która przewozi towar do i przechowuje go w Norwegii, może obciążyć odbiorcę opłatą za transport i przechowanie towaru. Jeśli odbiorca zezwoli na to, aby to firma lub spedytor oclili towar za niego, wówczas będzie on musiał zapłacić także za tą usługę. Opłata celna nie jest więc kwotą płaconą Urzędowi Celnemu, ale drugiej stronie. W związku z tym Urząd Celny nie posiada informacji na temat tego, jak wysoka jest ta opłata. Aby się tego dowiedzieć, odbiorca musi się skontaktować z magazynem celnym, gdzie znajduje się zakupiony przez niego towar i/lub z firmą, która zajmuje się ocleniem towaru za odbiorcę.
Przykłady obliczania cła i opłat importowych
http://www.toll.no/templates_TAD/Article.aspx?id=131876&epslanguage=NO
Co należy zrobić, jeśli towar musi zostać zwrócony/zreperowany po ocleniu?
Jeśli odbiorca oclił towar, którego nie życzy sobie zachować, może on go zwrócić i starać się w Urzędzie Celnym o zwrot tego, co zapłacił jako cło, opłatę importową i VAT.
Naprawa towarów
Jeśli towar wymaga wysłania go do naprawy, wówczas musi on przejść odprawę celną w Urzędzie Celnym, zanim zostanie wysłany z Norwegii. Oznacza to, że odbiorca towaru musi zadeklarować towar przed Urzędem Celnym do wywozu, zanim zostanie od wysłany z Norwegii.
- Jeśli gwarancja towaru obejmuje jego naprawę (za którą odbiorca nie musi płacić), wówczas odbiorca nie musi płacić cła i opłat importowych podczas ponownego przybycia towaru do Norwegii - jeśli odbiorca zadeklarował towar do wywozu.
Jeśli odbiorca nie zadeklarował towaru do wywozu, wówczas towar musi być oclony w całości, gdy ponownie trafi do Norwegii. Odbiorca jeszcze raz musi zapłacić cło i opłaty importowe wyliczone na podstawie łącznej wartości towaru i ewentualnych kosztów jego transportu i ubezpieczenia.
Urząd Celny nie zwraca kwot poniżej 100 koron.
Chcesz otworzć sklep internetowy w Norwegii zgłoś się do www.ilogic.pl
Reklama
To może Cię zainteresować
01-12-2014 21:59
0
0
Zgłoś
01-12-2014 21:42
0
0
Zgłoś
23-10-2011 22:16
0
-1
Zgłoś