Kiedy pracodawca ma prawo zwolnić cię z pracy – wszystko o wypowiedzeniu cz. I

Wypowiedzenie umowy o pracę w musi spełnić szereg wymogów prawnych, tak aby mogło zostać uznane za obowiązujące. Jeżeli chcesz się dowiedzieć ile powinien trwać okres wypowiedzenia, jakie informacje powinien zawierać dokument informujący o wypowiedzeniu stanowiska , a także poznać terminy, w których możesz odwoływać się od decyzji pracodawcy, przeczytaj nasz artykuł! Specjalnie dla was zamieszczamy wypowiedzenie, które zostało napisane nieprawidłowo!

Zatrudnienie ustaje wtedy, gdy pracodawca lub pracownik dostarczy pisemne wypowiedzenie. Za wyjątkiem pracy ograniczonej ramami czasowymi, na przykład zastępstw, zatrudnienie nie może zostać rozwiązane bez ważnej przyczyny. Prawo (Arbeidsmiljøloven) określa w jaki sposób umowa o pracę może zostać rozwiązana - zarówno przez pracodawcę jak i przez pracownika.

Okres wypowiedzenia:

Jeżeli nie ustalono pisemnie inaczej, okres wypowiedzenia trwa zazwyczaj jeden miesiąc. Okres wypowiedzenia krótszy niż jeden miesiąc jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy ustalono tak w umowie na czas próbny. Jeżeli pracownik był zatrudniony dłużej niż 5 lat, okres wypowiedzenia wydłuża się od minimum dwóch do sześciu miesięcy, w zależności od wieku i stażu pracy zatrudnionej osoby.

Pracownika zatrudnionego minimum pięć, ale nie więcej niż dziesięć lat, obowiązuje dwumiesięczny, minimalny czas wypowiedzenia. Krótszy czas wypowiedzenia powinien być określony umową. Jeżeli umowa o pracę przewiduje krótszy okres wypowiedzenia niż trzy miesiące, obowiązują wtedy regulacje z Arbeidsmiljøloven. Jeżeli pracownik zatrudniony jest w jednej firmie dłużej, niż 10 lat, minimalny okres wypowiedzenia to trzy miesiące, chyba że w umowie zostało to określone inaczej. Jeżeli okres wypowiedzenia będzie krótszy niż trzy miesiące, obowiązuje Arbeidsmiljøloven.

Zakładając, że pracownik był zatrudniony w tej samej firmie minimum dziesięć lat, jego wiek będzie wpływał na długość okresu wypowiedzenia. Dla osoby, która skończyła 50 lat będą to min. 4 miesiące, 55 lat – 5 miesięcy, 60 lat – 6 miesięcy. Krótszy okres wypowiedzenia, niż wymienione, jest niezgodny z prawem.

Prawidłowa forma wypowiedzenia

Wypowiedzenie musi być pisemne, sporządzone na papierze z pieczęcią firmy, zawierać dane osobowe pracownika, informacje o prawach do negocjacji oraz o terminach, w których pracownik może ubiegać się o podjęcie negocjacji lub wnieść pozew.

Negocjacje

Pracownik może żądać podjęcia negocjacji z pracodawcą, jeżeli uważa, że przyczyna zwolnienia z pracy jest niepoparta dowodami. Podanie o negocjacje powinno być sporządzone na piśmie i dostarczone pracodawcy najpóźniej dwa tygodnie po otrzymaniu wypowiedzenia. Pracownik może przyprowadzić na negocjacje np. adwokata, albo kogoś, kto jest dla niego bliski. Termin, w którym można ubiegać się o podjęcie negocjacji rozpoczyna się z dniem otrzymania wypowiedzenia.

Terminy

Po otrzymaniu wypowiedzenia obowiązują dwa tygodnie na podjęcie negocjacji. Jeżeli wypowiedzenie nie spełnia wymogów prawnych, nie upływają żadne terminy. Czas na wniesienie pozwu sądowego przeciw pracodawcy upływa w sześć miesięcy po podjęciu negocjacji lub zwolnieniu z pracy. Osiem tygodni na wniesienie pozwu ma osoba, która chce utrzymać swoje stanowisko. Spory odnośnie zwolnienia/wyrzucenia z pracy rozstrzygane są przez sąd.

Skutki nieuzasadnionego zwolnienia

Jeżeli pracodawca nie uzasadnił właściwie zwolnienia, pracownik może domagać się odszkodowania. Można również domagać się odzyskania stanowiska. Jeżeli pracodawca i pracownik nie są zgodni co do ważności prawnej zwolnienia, pracownik może zachować swoją posadę na czas negocjacji. Pracownik ma prawo do otrzymywania wynagrodzenia za pracę wykonaną w okresie wypowiedzenia.

Zawieszenie

Jeżeli pracodawca ma powód, by sądzić, że pracownik zrobił coś, co może być przyczyną do zwolnienia go z pracy, może go zawiesić na czas do rozwiązania sprawy. Pracownik zachowuje swoją wypłatę w okresie zawieszenia.

Wyrzucenie z pracy

Zazwyczaj pracodawca nie ma prawa wymagać, by zatrudniony porzucił pracę z dnia na dzień. W przypadku wyrzucenia z pracy pracownik musi opuścić swoje stanowisko natychmiast. Podstawą do wyrzucenia z pracy jest rażące naruszenie lub niedopełnienie obowiązków ustalonych w umowie, np. kradzież w miejscu pracy, złamanie zasady poufności. Przed wyrzuceniem z pracy musi zostać przeprowadzona rozmowa z pracodawcą, musi być również sporządzony pisemny dokument potwierdzający utratę pracy.

Przykład dokumentu niespełniającego wymogów prawnych Poniższe wypowiedzenie z pracy nie spełnia wymogów prawnych, nie zawarto w nim danych personalnych pracownika, nie podano również powodu, dla którego dotychczasowa umowa została wypowiedziana. Początek dokumentu informuje o tym, że:

„Niniejszym wypowiada się Panu umowę o pracę na stanowisku sprzątającego w XXXX. Okres wypowiedzenia upływa z dniem 31 maja 2013.”

Następnie przytoczone są klauzule i terminy dotyczące podjęcia negocjacji z pracodawcą oraz informacje o tym, kiedy i gdzie osoba zwolniona może wnieść pozew o odwołanie decyzji pracodawcy. Należy bezzwłocznie odwołać się od wypowiedzenia sporządzonego w formie takiej, jak powyższe. Sąd pracy może w takiej sytuacji rozpatrzyć sprawę na korzyść zwolnionego.