Skoro omówiliśmy wymogi związane z zawarciem umowy o pracę, zajmiemy się również sposobami rozwiązywania tej umowy. Zwykłym trybem rozwiązania umowy o pracę jest wypowiedzenie, które może nastąpić ze strony pracodawcy lub ze strony pracownika. Zdarzają się również przypadki rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym – również z obydwu stron.

Zanim zajmiemy się szczegółowo poszczególnymi procedurami rozwiązywania umowy o pracę, wyjaśnijmy krótko, czym się one różnią:

- Wypowiedzenie (Oppsigelse): Zwykły tryb rozwiązania umowy o pracę. Jedna ze stron umowy (pracodawca lub pracobiorca) składa wypowiedzenie, tj. informuje o chęci zakończenia stosunku pracy. Niezależnie od tego, kto składa wypowiedzenie, pracownik ma prawo pracy na swoim stanowisku w obowiązującym okresie wypowiedzenia, a pracodawca ma wtedy obowiązek zapłacenia mu za to. Za obustronnym porozumieniem okres wypowiedzenia można skrócić (jeśli np. pracobiorca chce szybciej przejść do nowej pracy, a jego pracodawca nie widzi problemu w tym, że pracownik odejdzie z pracy szybciej).

Jeśli natomiast pracobiorca, nie ustaliwszy tego z pracodawcą, odejdzie ze stanowiska przed upływem okresu wypowiedzenia, może zaciągnąć odpowiedzialność odszkodowawczą wobec pracodawcy.

Wypowiedzenie ze strony pracodawcy musi być pisemne i musi być uzasadnione.

Wypowiedzenie ze strony pracobiorcy nie musi być pisemne, aczkolwiek jest to mocno zalecane, i nie musi być uzasadnione.

- Zwolnienie ze skutkiem natychmiastowym ze strony pracodawcy (Avskjed): Ten sposób rozwiązanie umowy o pracę stosuje się jedynie wtedy, kiedy pracodawca chce rozwiązać umowę ze względu na poważne uchybienia ze strony pracownika. Reguluje to § 15-14 Ustawy o środowisku pracy (arbeidsmiljøloven), który mówi, że „Pracodawca może zwolnić pracownika z nakazem natychmiastowego odejścia ze stanowiska, jeśli ten dopuścił się poważnego naruszenia swoich obowiązków lub w inny poważny sposób złamał postanowienia umowy o pracę”.

Pracownik zwolniony w tym trybie nie ma prawa dalszej pracy na stanowisku w okresie wypowiedzenia (jako że nie ma w tym przypadku okresu wypowiedzenia) - musi odejść natychmiast. Traci także prawo do wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Jeśli pracodawca chce zwolnić pracownika ze skutkiem natychmiastowym, muszą zaistnieć po temu dużo poważniejsze przyczyny, niż te, które mogą stanowić podstawę wypowiedzenia.

- Zerwanie umowy ze skutkiem natychmiastowym ze strony pracownika (Heving av arbeidsavtalen): Normalnie pracownik, który chce rozwiązać umowę o pracę powinien przepracować okres wypowiedzenia. Jednak w przypadku, jeśli pracodawca dopuścił się poważnego złamania umowy o pracę, będzie mieć prawo do zerwania umowy ze skutkiem natychmiastowym i odejścia z pracy bez okresu wypowiedzenia. Typowymi przykładami sytuacji, w których pracownik może zerwać umowę są przypadki, kiedy pracodawca przestaje wypłacać należne wynagrodzenie lub kiedy warunki w miejscu pracy są tak skandaliczne, że ze względu na własne zdrowie należałoby się stamtąd jak najszybciej ewakuować...

W przyszłym tygodniu: wymogi związane z wypowiedzeniem.

Reklama