Na czym polega wychowanie dziecka dwujęzycznego?

Zacznijmy od tego, że strategii dwujęzycznego wychowania jest kilka. Nas najbardziej interesują dwie: 

1. OPOL (one parent, one language) - polega na tym, że matka mówi do dziecka w jednym języku, a ojciec w drugim. Zazwyczaj występuje w mieszanych małżeństwach, co sprowadza się do tego, że każdy z rodziców mówi do malucha w swoim języku ojczystym. 

2. ml@H (minority language at Home) - jest to model funkcjonowania wielu rodzin przebywających na emigracji i polega na tym, że w domu rozmawia się w języku ojczystym, natomiast poza domem dziecko spotyka się z językiem kraju, w którym mieszka. 

fot. MN

Do wymienionych modeli wychowania warto podejść z dystansem i można je dowolnie modyfikować lub łączyć, w zależności od potrzeb. 

Podstawową zasadą, która już pojawiła się na początku, to stały kontakt z językiem. Co to daje? Przede wszystkim naturalną (bo wynikającą z otoczenia) swobodę wypowiadania się. Natomiast swoboda mówienia przekłada się na chęć mówienia. 

Stały kontakt z językiem, zapewniany przez rodziców, powinien więc iść w parze z wykształceniem u dziecka pozytywnego nastawienia do tego języka. Sprowadza się to do reguły - im łatwiej jest dziecku mówić w danym języku, tym częściej i chętniej będzie mówiło. Im więcej będzie mówiło, tym jeszcze łatwiejsze będze posługiwanie się językiem. 

Dobrze jest przyjąć odpowiednią postawę, uzbroić się w pozytywne nastawienie, ale także wytrwałość i racjonalne myślenie. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że większość obiegowych opinii dotyczących dwujęzyczności, to mity - jak na przykład przekonanie, że dziecko bez problemu poznaje i chłonie nowy język. Każde dziecko jest inne i jego zdolności językowe uzależnione są od ogromnej ilości czynników. 

fot. flickr.com/KOMUnews

Rodzice powinni również ustalić wspólnie, jaki jest cel takiej nauki. Perfekcyjna mowa i pisanie w jednym języku czy w obydwóch? Może jeden język ma być poznany tylko w stopniu komunikatywnym? Na wiele takich pytań trzeba sobie odpowiedzieć. A następnie wytrwale i systematycznie trzymać się ustalonych zasad. Wspomnijmy, że zaleca się, by dzieci mówiły w języku mniejszości przynajmniej przez 30% swojej aktywności. Jednak trzeba pamiętać, że każdy maluch inaczej przyswaja język, więc może potrzebować nieco więcej czasu lub mniej. 

Wychowując dziecko dwujęzyczne, musimy nastawić się na to, że będziemy musieli poświęcić nieraz wiele swojego czasu. Czytanie, rozmawianie, szukanie pomocy dydaktycznych - to tylko niektóre czynności, jakie wiążą się z podjętym wyzwaniem. 

Dobrze jest słuchać rad, jednak miejmy na uwadze, że tylko specjalista zna się na tym naprawdę dobrze i w razie wątpliwości, warto się udać właśnie do niego. W procesie wychowania dwujęzycznego powinno brać udział oboje rodziców, warto również zaangażować w to więcej osób - znajomych i rodzinę. 

fot. wikipedia.org

Dla wielu dzieci takie wyzwanie nie będzie stanowić problemu. Może się jednak zdarzyć, że dla Twojej pociechy okaże się to trudnym zadaniem. Nie trzeba wówczas się martwić, a tym bardziej poddawać - każdy mały człowiek ma swoje etapy i okresy, a twoja wytrwałość na pewno nie okaże się bezowocna. 

Zdecydowanie nie zaniedbuj języka ojczystego. Staraj się, by Twoje dziecko miało styczność z poprawną i bogatą polszczyzną. Nie można jednak doprowadzić do tego, że mieszkając za granicą, dziecko nie będzie umiało porozumieć się w języku obcym, np. z rówieśnikami. Taka znajomość pozwoli mu poczuć się pewnie i zdobyć przyjaciół.

Jeżeli jako rodzic, chcesz zgłębić temat, możesz postarać się o książki napisane specjalnie dla rodziców dzieci dwujęzycznych. Na polskim rynku jest dostępna między innymi książka Barbary Zurer Pearson "Jak wychować dziecko dwujęzyczne. Poradnik dla rodziców (i nie tylko)". W każdym momencie możesz więc poszerzyć swoją wiedzę i pomóc swojemu dziecku. 

Powodzenia! Lykke til! 

Źródła: dwujezycznosc.wordpress.com, multilingualparenting.com, mediarodzina.pl 

Zdjęcie frontowe: pixabay.com - CC0