Aktualności
Imigranci nie chcą uczyć się nynorska: po co nam dwa języki norweskie?
10
fotolia.com - royalty free
Imigranci, którzy i tak zmagają się z nauką norweskiego, nie powinni być dodatkowo zmuszani do nauki jego drugiego wariantu, nynorska, uważają niektórzy. Także Norwegowie protestują przeciwko nauce nynorska w szkołach.
Według obecnych regulacji, co najmniej 25 proc. treści mediów publicznych musi być w nynorsku, a uczniowie poznają ten wariant języka w szkołach. Nie wszyscy są jednak zadowoleni z takiego stanu rzeczy – nynorsk ma tyle samo przeciwników co zwolenników, zarówno wśród Norwegów, jak i imigrantów.
Rozwój dwóch języków
Historia nynorska w skrócie jest taka: Norwegia i Dania przez 434 lata tworzyły unię personalną, stanowiąc jeden kraj ze stolicą w Kopenhadze. Obowiązującym w całej unii językiem urzędowym był duński, a norweskim nie posługiwał się praktycznie nikt.
Dopiero, gdy po kilkuset latach Norwegii udało się uchwalić własną konstytucję, rozpoczęto dyskusje na temat własnego języka, norweskiego. Zdania na ten temat były podzielone i powstały dwie przeciwne sobie teorie. Według pierwszej koncepcji, język pisany powinno się tworzyć na podstawie wiejskich dialektów. Jej orędownikiem był Ivar Aasen, norweski nauczyciel, poeta i językoznawca. W ten sposób powstał nynorsk.
Druga z teorii głosiła, że język norweski powinien ewoluować z języka duńskiego. Popierał ją językoznawca Knud Knudsen, którego głównym postulatem była zmiana pisowni zapożyczonych słów w zgodzie z norweską ortografią. To dało początek bokmålowi.
Obecnie każda norweska gmina ma prawo zadecydować, której odmiany języka będzie używała w komunikacji urzędowej. 158 gmin wybrało bokmål, 113 nynorsk, a 157 deklaruje neutralność językową, co w praktyce oznacza, że używa się tam bokmåla.
Dopiero, gdy po kilkuset latach Norwegii udało się uchwalić własną konstytucję, rozpoczęto dyskusje na temat własnego języka, norweskiego. Zdania na ten temat były podzielone i powstały dwie przeciwne sobie teorie. Według pierwszej koncepcji, język pisany powinno się tworzyć na podstawie wiejskich dialektów. Jej orędownikiem był Ivar Aasen, norweski nauczyciel, poeta i językoznawca. W ten sposób powstał nynorsk.
Druga z teorii głosiła, że język norweski powinien ewoluować z języka duńskiego. Popierał ją językoznawca Knud Knudsen, którego głównym postulatem była zmiana pisowni zapożyczonych słów w zgodzie z norweską ortografią. To dało początek bokmålowi.
Obecnie każda norweska gmina ma prawo zadecydować, której odmiany języka będzie używała w komunikacji urzędowej. 158 gmin wybrało bokmål, 113 nynorsk, a 157 deklaruje neutralność językową, co w praktyce oznacza, że używa się tam bokmåla.
Niezadowoleni imigranci
Nasim Rizvi, członek rady ds. imigrantów w okręgu Buskerud, uważa, że obowiązek nauki nynorska stanowi spore obciążenie dla dzieci dwujęzycznych. Ona sama pochodzi z Pakistanu i mówi w dwóch pakistańskich językach, urdu i panjabi, po angielsku, po norwesku i w nynorsku. Nauka tego ostatniego była dla niej jednak wyjątkowo trudna.
- Znacznie lepiej byłoby postawić na porządną naukę bokmåla, niż torturować dzieci imigrantów dwoma językami. Części młodzieży udaje się nauka obydwu wariantów norweskiego naraz, są jednak tacy, którzy w ogóle sobie z tym nie radzą. Dokładanie im jeszcze większego materiału do nauki nie jet dobrym rozwiązaniem problemu – uważa.
Ingar Arnøy, przedstawiciel Noregs Mållag, organizacji broniącej obowiązkowej nauki nynorska, uważa, że od osób mających problemy z nauką języków faktycznie nie powinno wymagać się znajomości nynorska. Ale brak zdolności językowych to nie zawsze prawdziwy argument, a raczej wymówka.
- Wielu imigrantów ubiega się o zwolnienie z nynorska tylko ze względu na swoje pochodzenie i kolor skóry. Duża część z nich to zwolnienie dostaje. Tak nie powinno być - uważa Arnøy.
- Znacznie lepiej byłoby postawić na porządną naukę bokmåla, niż torturować dzieci imigrantów dwoma językami. Części młodzieży udaje się nauka obydwu wariantów norweskiego naraz, są jednak tacy, którzy w ogóle sobie z tym nie radzą. Dokładanie im jeszcze większego materiału do nauki nie jet dobrym rozwiązaniem problemu – uważa.
Ingar Arnøy, przedstawiciel Noregs Mållag, organizacji broniącej obowiązkowej nauki nynorska, uważa, że od osób mających problemy z nauką języków faktycznie nie powinno wymagać się znajomości nynorska. Ale brak zdolności językowych to nie zawsze prawdziwy argument, a raczej wymówka.
- Wielu imigrantów ubiega się o zwolnienie z nynorska tylko ze względu na swoje pochodzenie i kolor skóry. Duża część z nich to zwolnienie dostaje. Tak nie powinno być - uważa Arnøy.
Niezadowoleni Norwegowie
Nie tylko imigrantów nie cieszy konieczność nauki nynorska. Protestują także niektórzy Norwegowie. Swoją niechęć do "ludowego" wariantu norweskiego argumentują całkowitym brakiem jej praktycznego zastosowania.
- Norwegia, która ma zaledwie 5 milionów mieszkańców, nie potrzebuje dwóch form języka – pisze Magnus Blaker dla side3.no.
- Szczerze mówiąc nie znalazłam się jeszcze w sytuacji, która zmusiłaby mnie do użycia nynorska poza szkołą. Niektórzy dziennikarze piszą w nynorsku, ale i bez nauki tego języka da się ich zrozumieć. Norwegowie nie potrzebują języka, który zbiera wszystkie dialekty w jeden, bo tak czy inaczej dogadujemy się w bokmålu – opowiada Pia Vinningland z młodzieżowej gazety h-avis.no.
- Norwegia, która ma zaledwie 5 milionów mieszkańców, nie potrzebuje dwóch form języka – pisze Magnus Blaker dla side3.no.
- Szczerze mówiąc nie znalazłam się jeszcze w sytuacji, która zmusiłaby mnie do użycia nynorska poza szkołą. Niektórzy dziennikarze piszą w nynorsku, ale i bez nauki tego języka da się ich zrozumieć. Norwegowie nie potrzebują języka, który zbiera wszystkie dialekty w jeden, bo tak czy inaczej dogadujemy się w bokmålu – opowiada Pia Vinningland z młodzieżowej gazety h-avis.no.
Część norweskiej kultury
Zwolennicy nynorska argumentują, że jest on nieodłączną częścią norweskiej kultury i w żadnym wypadku nie chcą dopuścić do tego, żeby został zapomniany. Świetnie ilustruje to ta piosenka:
Torsdag kveld fra Nydalen - Nynorsk song
Źródło: undefined
Źródła: aftenposten.no, side3.no, wikipedia.no, nrk.no
Zdjęcie frontowe: MN
Zdjęcie frontowe: MN
Reklama
To może Cię zainteresować
1
11-11-2015 20:36
8
0
Zgłoś
11-11-2015 20:26
10
0
Zgłoś
11-11-2015 20:14
10
0
Zgłoś
11-11-2015 19:26
0
0
Zgłoś
11-11-2015 19:08
3
0
Zgłoś
11-11-2015 19:06
4
0
Zgłoś
11-11-2015 18:58
2
0
Zgłoś
11-11-2015 18:47
1
0
Zgłoś
11-11-2015 07:38
5
0
Zgłoś